zondag 25 oktober 2015

Lora & alweer een lifehack

Je hebt het misschien al gemerkt: ik ben de laatste tijd veel productiever in het naaidepartement.

Dat zit zo. 's Avonds, zodra het donker is, ben ik tot niets meer in staat, want ik val in slaap zodra ik me neerzet. Alleen achter de computer heb ik daar geen last van. Ik maak overdag altijd grootse plannen om 's avonds te naaien, maar zodra het donker wordt slaat de melatonine genadeloos toe en lijkt de minste inspanning onoverkomelijk.

En toen kreeg ik plots - eureka - het schitterende idee om een uurtje naaien overdag te ruilen voor een uurtje vertalen 's avonds. A ja, want achter de computer word ik zo snel niet moe!

Zo komt het dat ik elke dag van 16 tot 17 uur achter mijn naaimachine of kniptafel kruip en mijn vertaalwerk 's avonds nog een uurtje inhaal. En ik ben nog nooit zo productief geweest! Win-win, wederom!

De afgelopen week maakte ik de Lora jurk uit het september-oktobernummer 2015 van La Maison Victor. Een heerlijk jurkje, maar je moet wel de juiste maat maken en eventueel innemen aan de heupen. Anders wordt het een zak. De jurk valt op maat, dus als je confectiemaat een 38 is, maak dan ook een 38.

Dit is mijn versie (maat 38, beetje ingenomen aan de heupen).




Stof: MonDepot

maandag 19 oktober 2015

Blauwe hondjes

Na dochter June werd ook zoon Elliot in een nieuw jasje gestoken.

Zowat een jaar geleden bestelde ik bij La Maison Victor 'donkerblauwe' suèdine. Want daar staat de zoon keigoed mee, met donkerblauw.

Maar wat bracht meneer de postbode? Pikzwarte suèdine. Na een mailtje naar LMV kreeg ik het antwoord dat het wel degelijk donkerblauw was, want de leverancier had dat gezegd. En als het licht echt heel erg goed zat, dan zou ik wel zien dat het donkerblauw was. Ik had graag verder gediscussieerd, maar des goûts et des couleurs ... Je weet wel. Maar hield ik de stof tegen mijn zwarte hondjes, dan zag ik geen verschil.

Ondertussen heb ik werk gemaakt van het jasje, de Bob uit La Maison Victor, editie januari-februari 2015.

En weet je wat? Ik moet het toegeven, met het schaamrood op mijn wangen ... 

Mijn hondjes zijn inderdaad donkerblauw!





vrijdag 16 oktober 2015

June en haar Jackie

June werd in een nieuw jasje gestoken. En net als anderhalf jaar geleden viel de keuze op mantelpatroon Jackie.

Ik kocht deze wollen mantelstof bij MonDepot en voerde met deze jungleprint van bij Madeline de Stoffenmadam. De vintage knoopjes vond ik in een grote knoopjesbak in Blender Vintage Shop.

Het rugpasje en het kraagje werkte ik af met goudkleurige paspel. Ik gebruikte voor dit winterjasje ook een warme tussenvoering (Veritas).

De kniekousjes komen van Kousen & Karton. Het rokje met de beren maakte ik een hele tijd geleden al.

Het manteltje was sneller ingeblikt dan de foto's. June had pijn aan haar goesting.
Van de zowat 100 foto's die ik trok keek ze op zeker 80 foto's scheel (haar lievelingspose) en er waren tranen omdat broer met de snoeppot ging lopen. Enfin, een hele show en uiteindelijk maar een paar foto's die er nog wat mee door kunnen.








dinsdag 13 oktober 2015

Mijn werkvloertje

Ik heb zo ondertussen heel mijn 'renovatieproject' wel aan jullie voorgesteld. Ik was je echter nog één kamer verschuldigd, en dat is nog wel de kamer waar we de meeste tijd doorbrengen: ons kantoor.

Wie me al een tijdje volgt weet dat ik werk als zelfstandig vertaalster. En misschien ook dat ik getrouwd ben met ... een zelfstandig vertaler. Van negen tot vijf is mijn man dus ook mijn collega. Samen richtten we een vertaalbureau op dat we gewoon van thuis uit runnen. En om dat gezellig te houden, lieten we een perfect symmetrisch his & her bureau maken. Hij zit links, ik zit rechts.


Ik hou van deze plek. Hier kom ik tot rust. Je zult het niet geloven, maar een van mijn favoriete momenten is maandagochtend. Zodra de kindjes naar school zijn met een kopje koffie achter mijn computer gaan zitten en van de totale stilte genieten ... heerlijk vind ik dat! Dat ik mijn job enorm graag doe, scheelt ook wel wat.


Net zoals in de rest van het huis verfden we ook hier muren en vloer wit (RAL 9010). Dat schept rust en houdt de kamer licht.


In deze ruimte staat ook een zetel, omdat ik niet een hele dag op een stoel kan werken en soms eens languit moet kunnen liggen, onder een dekentje met mijn laptop op schoot en een kat op mijn voeten.


Want overdag delen we deze kamer ook met onze vijf viervoeters. Die rommelmand die je daar links ziet staan? Yep, daar zit een kat in. De hondjes slapen in hun mandje of liggen lui in de zon. Zouden ze beseffen dat ze op een platte koe liggen?


Werk en privéleven lopen hier vlotjes in elkaar over. Als de kindjes thuis zijn, is het hier dat ze al eens naar een filmpje kijken terwijl mama en papa nog wat werken. Zo zit iedereen gezellig samen.


Net als in de andere kamers is de inrichting nogal eclectisch, zonder één specifieke richting uit te gaan. We combineren een klassieke chesterfield met een koeienvel, vintage kasten, een hoop rommelmarktvondsten en spullen uit een Marokkaans winkeltje, zoals de poefjes en het bijzettafeltje, nieuwe hebbedingen van Sissy Boy of Blokker (fruitmand, pennenpotjes) ... Een stijl waar we nooit over hebben nagedacht, maar die bestaat uit individuele stukken waar we ons hart aan verloren, en die op de een of andere manier altijd perfect samengaan.

Ziezo, nu weet je dus waar ik de hele dag uithang!

vrijdag 9 oktober 2015

Kleine hartjes voor June & een groot hart voor Madeline

Psssst ... wist je 't al? Madeline de Stoffenmadam heeft een gloednieuwe webshop!

En om dat te vieren deel ik kortingen uit, en wel 10% op alle katoentjes, met de code DIETEMIET. Deze korting is geldig tot 10 oktober om 20 u.

Zin om er samen met mij en dochter June gezellig een kopje koffie te gaan drinken?
Rep je dan snel naar hier!


zondag 4 oktober 2015

Op restaurant met 10 kinderen? Een eitje!

Wat doe je als je wil afspreken met twee andere koppels, de kinderen goede vriendjes zijn ... maar die kinderen in totaal met 10 zijn? Dan ga je gewoon naar SensUnik, het kindvriendelijkste restaurant van Antwerpen ... en misschien wel van 't hele land!


We namen tien kinderen mee en hebben ze de hele avond niet meer gezien. Hoe dat kan? De grote zolder van het restaurant werd ingericht als speelparadijs. Er is heel veel speelgoed, er staan speeltafels, er is een klimrek, een tv en een gameconsole ... en er is een keuken! Want inderdaad, de kinderen eten hun kindermenu gewoon hier boven op, onder het toeziend oog van de begeleidsters die zich de hele avond over je kinderen ontfermen.



De ouders eten ondertussen rustig beneden en kiezen van een kaart vol lekkere gerechten. Je vindt hier naast verfijnde gerechten ook een lekkere spaghetti, volgens velen zelfs de lekkerste van 't stad. Wie hier door de week tussen 17 en 18 uur komt eten, betaalt voor die spaghetti bovendien maar 6 euro.

Heeft je kind je toch nodig? Dan krijgen de obers een telefoontje en komen ze je even inlichten aan tafel. Wie dat wil, kan op een schermpje beneden in het restaurant ook zien wat er boven allemaal gebeurt. Maar waarom zou je dat doen? De kinderen zijn hier in goede handen en hebben het hier reuze naar hun zin. Je moet er na een gezellige avond onder volwassenen wel nog op tijd bij stilstaan dat je kinderen had meegebracht, want je zou dat hier compleet vergeten!

Meer informatie vind je op de website van SensUnik.