donderdag 23 januari 2014

Spaghetti met groene saus

... of met troene saus, zoals June dit noemde toen de g nog niet in haar letterkast stond.

Het is het favoriete gerechtje van mijn kinderen, en ook ik zou mijn spaghetti met groene saus niet meer kunnen missen. Want dit is niet alleen heel erg lekker, maar ook nog snel klaar. En de ingrediënten die je ervoor nodig hebt, kun je altijd in huis hebben. Zo kan ik op drukke of inspiratieloze dagen altijd iets lekkers uit mijn mouw schudden!



Wat heb je nodig?

- Een pak of zak gehakte en diepgevroren spinazie van ca. 450 g
- Een pakje pasta (in ons geval spaghetti)
- Een doosje Alpro Soya Cuisine room (of echte room, maar kom dan niet klagen als de  weegschaal tilt slaat)
- Een pakje gerookte spekblokjes
- Een zakje gemalen gruyère
- Olijfolie
- Eén of twee teentjes knoflook (die look is heel belangrijk!)
- Peper, zout en nootmuskaat

Wat doe je ermee?

- Bak de spekblokjes in wat olijfolie goudgeel, samen met de fijngehakte look.
- Doe er de spinazie bij en overgiet met de Alpro room.
- Kruid met peper, zout en naar smaak met nootmuskaat.
- Doe het deksel erop, zet het vuur lager en laat de spinazie "smelten".
- Kook ondertussen de pasta beetgaar.
- Giet de pasta af, schep er wat saus over en bestrooi rijkelijk met gruyère.

Smakelijk!!

maandag 20 januari 2014

Giecheljurk

En we haalden nog maar eens een patroon uit mijn toch wel favoriete naaiboek boven: Homemade Mini Couture! Het werd de Giggle, met extra motivatie want het is eens een jurkje zonder rits, en dat kan ik wel eens appreciëren. Op knoopsgaten maken en knopen aannaaien heb ik het eigenlijk nog minder begrepen (wie wel??), maar daar heb je dan gelukkig weer die heerlijke kamsnaps voor!

Ik gebruikte een stofje dat ik bewaarde voor "iets speciaals", en dit jurkje mocht de eer opstrijken. Eigenlijk ook omdat je het met zoveel kleurtjes van truitjes en kousen kunt combineren, en dat is in de winter wel heel handig.


Je ziet aan dat snoetje ook dat ik ben gezegend met een dochter die niet in het minst in de naaisels van haar moeder is geïnteresseerd. Als ik - tataaaaaaaaaaaam - weer eens een jurkje of rokje uit mijn naaimachine tover en dat glimmend van trots voor haar neus houd, mag ik telkens weer rekenen op een pruillip omdat ze weet dat ze weer moet passen en poseren. Het arme kind ook ... Heb het maar eens voor, een moeder die je kleerkast vol hangt!