vrijdag 25 mei 2018

Het leven zoals het is: ten huize Dietemiet!

Sinds ik fotografielessen volg, sleep ik mijn fototoestel overal mee naartoe. Het ligt altijd wel binnen handbereik, klaar om een leuke foto te maken. Ik zou het de hele dag kunnen doen! Het is precies wat fotograaf Tobias moet hebben gedacht toen hij met het idee kwam om mensen een dagje te volgen, verscholen achter zijn lens, op stap met een gezin, al dan niet in het gezelschap van familie of vrienden, of gewoon gezellig thuis. Hij kwam hier een dagje proefdraaien, op een relaxte zondag in mei. En dit is het resultaat!
















Of het vreemd en ongemakkelijk was dat zo'n fotograaf je overal volgt met zijn camera in de aanslag? Dat had gekund, moest Tobias niet zo'n superlieve man zijn die wij zelfs graag een plaatsje aanboden aan tafel! Het heeft ook wel eens wat, aan de andere kant van de lens staan!


zondag 20 mei 2018

Wabi Sabi: de schoonheid van imperfectie

Ik krijg zo nu en dan mailtjes van mensen die voor een verbouwing van een oud huis staan en me vragen hoeveel zo'n renovatie ruw geschat zou kosten en wat wij erin hebben gestoken.

Dat is geen gemakkelijke vraag, want zo'n budget is sterk afhankelijk van je smaak en eisen. Wij vroegen eerst offertes op voor de grootste werken, zoals het dak, de ramen, loodgieterij, verwarming, isolatie- en pleisterwerken en de veranda. Die dingen moeten gewoon gebeuren. Maar dan heb je de afwerking nog. En daarin kun je zo ver gaan als je wil. Wij staken geen fortuin in onze badkamer en keuken. We behielden de bestaande houten vloer, maar gaven die wel een lik verf. Enkel in de gang legden we nieuwe tegels. Ons huis werd gebouwd in 1902 en is allesbehalve recht. Plinten zijn hier en daar afgebladderd en de buizen van de verwarming liggen bloot en zitten onder de verfspatten. Ook de bestaande gietijzeren radiatoren zijn her en der afgebladderd. In de marmeren vensterbanken die konden blijven liggen, zitten kappen, krassen en kringen. En weet je wat? Wij vinden dat fantastisch! Dit huis heeft al heel wat meegemaakt, en dat mag je zien ook. Die imperfectie blijft me inspireren. En dat maakt dat onze verbouwing geen rib uit ons lijf heeft gekost.

Hou je van strak, moet alles er onberispelijk uitzien en moet ieder detail kloppen? Dan zal je pakken meer geld op tafel moeten leggen om je huis in die perfecte staat te krijgen.

Er is zelfs een naam voor die liefde voor het imperfecte: Wabi Sabi. Toegepast op interieurinrichting betekent het dat je schoonheid ziet in een barst of een niet perfect geverfd meubel, in asymmetrie en gekreukt linnen. Dat je organische materialen verkiest boven nieuwe. Het zijn handgemaakte, natuurlijk gevormde of gebrekkige decoratiespullen. Een toefje roest hier en daar. Een gezellig versleten interieur, zo wordt het soms ook wel omschreven. In de tuin betekent het dat je gras niet gemillimeterd moet zijn tussen perfect aangelegde borders, dat ook onkruid een plaats krijgt en dat zoveel mooier kan zijn. De pijlers van Wabi Sabi zijn immers asymmetrie, bescheidenheid en natuur.

Kortom, het moet niet allemaal clean en afgelikt zijn, waardoor we soms de mooie, rauwe kant van het leven vergeten te waarderen. Slijtage en foutjes benadrukken immers het leven en de vergankelijkheid ervan. 

Ik denk dat je wel kunt stellen dat Wabi Sabi de rode draad is doorheen mijn interieur én tuin. Wat er voor anderen 'verwaarloosd' of slordig kan uitzien, is iets waar wij bewust voor kiezen en dat we dankbaar omarmen.

Denk nu echter niet dat opruimen of schoonmaken hebben afgedaan, want deze trend is wel gestileerd. Je kunt je wel voorstellen dat ze in een willekeurig, rommelig interieur helemaal de mist in gaat!























Kun je geloven dat een van de werkmannen in ons huis opmerkte dat de houten vloer op de foto hierboven eruit moest, want die drie planken lagen haaks op de andere? Terwijl wij daar net zo blij mee waren! Dus ja, op die manier wordt verbouwen uiteraard een heel dure zaak...

Dus lang leven Wabi Sabi! Volgens verschillende bronnen is het zelfs dé interieurtrend van 2018. Misschien kunnen deze interieurs of de vele foto's hier op Pinterest je wel inspireren tijdens het verbouwen!




zaterdag 12 mei 2018

Kippotherapie

Mijn dochter is zot van kippen. Ze hebben blijkbaar een kalmerende uitwerking op haar. Als ze boos is stormt ze de tuin in, ze verdwijnt tussen de struiken en de kippen en drie minuten later hoor ik ze al schaterlachen en huppelt ze zingend weer naar binnen.

Move over, hippotherapie... Wij doen hier aan kippotherapie!

Daar komt nog bij dat ook mijn man zich is gaan interesseren voor al die kippenrassen. Ikzelf ben vooral blij met die eitjes iedere dag, en dat gekakel vind ik ook nog wel gezellig.

Omdat June bij mijn volgers op Instagram ondertussen wel gekend is om haar liefde voor kippen, kreeg ik uit verschillende hoeken de tip zijdehoentjes te kopen, omdat die zo tam en kindvriendelijk zijn. Dus maakten we onze kippenren een stukje groter en trokken we er deze namiddag op uit om die maffe, pluizige beestjes te gaan halen. We deden uiteraard weer een impulsaankoop, want mijn man wou per se een Padua-kip (zo'n kip met een chic kapsel) om daar thuis nog langer mee te kunnen lachen, en toen stond ik erop ook een Araucana mee te nemen, want die leggen blauwgroene eitjes. Het interieur van mijn keuken gaat voor alles, dat spreekt voor zich.

Dus trokken wij naar huis met 4 nieuwe beestjes. We staken de 3 schattige en kwetsbare kleintjes wel apart van de andere, grote legkippen en die pittige Araucana. Ze kregen ook hun eigen, schattige hok, compleet in Zweedse stijl. Zo hygge, dat kippenhok!
Een verslagje in beelden.










Babette onze bange, zenuwachtige Spaanse hond met een Spaans trauma die de hele dag door piept wordt zelfs zenuwachtig van pitabrood, dus uiteraard wordt ze ook zenuwachtig van schattige zijdehoentjes. Dus dat wordt weer een poosje stressen voor haar. En de katten in dit hele kippenverhaal? Oordeel zelf maar...