vrijdag 25 oktober 2013

Aha-erlebnis

Mijn buurvrouw van tachtig en mijn iets jongere schoonzus vinden het vreemd dat ik mijn breinaalden niet onder mijn armen klem. En ik begreep dan weer niet hoe zij dat klaarspeelden!

Welnu, ik ben tot een inzicht gekomen: je moet maar één priem onder je arm steken, niet beide! Ik ben een breiend kieken, I know.

Probeer het maar eens, gaat pakken sneller!
(maar verwacht niet dat je er sexy zult uitzien)

woensdag 23 oktober 2013

Mijn handleiding flocken

Net toen ik dacht dat ik in die leeftijdscategorie was aanbeland waar vrienden eerder aan de menopauze beginnen dan aan nog een kind, wordt er weer eentje ter wereld geperst.

De voorbije maanden waren dat er zelfs twee. En daar zat ik dan, met mijn patroontjes voor incontinentieslips, pillenzakjes en brillenhoesjes om cadeau te doen ...

Twee kersverse jongetjes dus. Ik kreeg de keuze: geld storten op een rekening, naar het Kruitvat voor een cadeautje of zelf iets in elkaar boksen. Ik koos het laatste. Het geeft zo'n voldoening om zoiets "uit het hart" cadeau te doen. En het is toch leuk als de eigenaars van dat boeleke na je bezoekje kunnen zeggen: "Ze drinkt veel, ze heeft alle chips opgegeten en haar kapsel trekt weer op niets, maar 't is wel lief dat ze dit maakte, he?" Want daar doen we het tenslotte toch voor?

Dus vertrok ik met een plan naar de Hema. Ik kocht er twee 'blanco' rompertjes en een cadeauverpakking.

Op de rompertjes flockte ik de namen van de respectieve baby's. Hoe je dat doet, verklap ik je hier:

1. Open een Word-document, typ de naam van het baby'tje in en laat daar allerlei lettertypes op los. Eenmaal de juiste match gevonden, vergroot je de naam tot de gewenste afmeting (hou het rompertje bij de hand om "te passen").

2. Neem een wit vel papier en leg dat op je computerscherm. Neem de duidelijk zichtbare letters over met een stift.

3. Knip de hele naam grofweg uit en kleef die met plakband op een vel flockfolie. Je vindt die vellen in de betere stoffenwinkel, zoals hier. Let wel goed op, want de flockfolie heeft een lijmkant en een afgewerkte (glanzende) kant. De lijmkant is mat en dof van kleur. Die leg je naar onder. Dit is natuurlijk geen must als je spiegelschrift wel leuk vindt.

4. Zet je leesbril op je lenzen, zoals ik deed, en ga met een scherp mesje over de lijnen van de letters. Ik gebruikte hiervoor een mesje dat ik in een winkel met tekenmateriaal kocht.



5. Strijk het rompertje glad en schik er de lettertjes op. Leg ze dicht genoeg bij elkaar, want te veel ruimte tussen de letters is echt niet mooi. En vergeet het puntje op de i of j niet. Meestal loop ik daar vloekend naar te zoeken. Voor zo'n puntje kan een perforator trouwens een zegen zijn.

6. Neem een zakdoek of zelfs een vel bakpapier en leg dat heeeeeeeeeeeel voorzichtig op de letters. Je wilt uiteraard niet dat ze verschuiven! Verhit je strijkijzer en zet het 20 à 30 seconden op de doek, zonder stoom.

7. Controleer of de folie goed vastzit. Strijk eventueel nog wat langer. Laat dan goed afkoelen.

8. Nu komt het leukste deel: trek de plastic folie voorzichtig van de letters en aanschouw de kleurenpracht!

9. Draai het rompertje binnenstebuiten en strijk nog een keertje. Je lettertjes zullen nu niet meer gaan lopen.

10. Loop de hele dag blinkend van contentement en trots rond.

Black is the new pink

Bericht aan de kleuterschool van mijn dochter: mijn kind heeft geen zwarte kleren! Gelieve voor het grootouderfeest voortaan andere thema's te kiezen dan zwarte insecten (jaar op jaar), zodat ik niet telkens op zoek moet gaan naar "gewoon een zwarte broek en een zwart truitje is goed, hoor", voor mijn kleurrijke dochter die de komende twee dagen een spin moet zijn.

Kunnen we dus afspreken dat de kinderen voortaan in de huid kruipen van - pakweg - een bonte vlinder, een paddenstoel (rood met witte stippen uiteraard) of kaketoe? Dankuvriendelijk.

zondag 20 oktober 2013

Holy Woly!

Lady Violet hield uitverkoop voor haar collectie Drops én Véronique Leysen bracht haar Nog een breiboek?! uit. Wat moet ik dan anders dan beginnen breien?? Ik heb het nog niet geprobeerd, maar met mijn naaimachine in de zetel, op een bankje in het park of bij de tandarts zitten ... Het lijkt me niet zo handig. Maar breinaalden, die kunnen overal mee naartoe! Het levert je bovendien sympathieke knipoogjes op ("Goed zo, de jeugd breit weer", zie ik die oudjes denken).
Voordeel van de naaimachine is dan wel weer dat de katten er niet mee aan de haal gaan zodra je even niet oplet ...



Dus nu wordt er tegen de sterren op gebreid. En met naalden van 9 tot 10 mm en dikke wol schiet dat lekker goed op. Manlief kan binnenkort goed gewatteerd naar buiten met zijn donkerblauwe sjaal en de kinders kunnen dra ook goedgemutst naar school. En tegen dan ben ik goed gerodeerd voor de kroon op mijn werk, a.k.a. de badcape uit Véroniques boek, met zaaaaalige (maar o zo dure) witte wol van Julija's Shop.

Winterjasje

Voor de tweede keer maakte ik het jasje van Dear my kids. De eerste keer was dat voor een zomerversie, uit donkerblauwe gabardine. Deze keer maakte ik hetzelfde jasje van gekookte wol van De Stoffenkamer, gevoerd met twee lagen wol en een bloemetjeskatoentje om het af te werken. De mouwen werden niet met wol gevoerd, want anders zou June haar armen niet meer omlaag kunnen doen, denk ik ... Nu is het wachten op de Grote Koude, die natuurlijk uitblijft als je goed voorbereid bent! Niet dat je mij zult horen klagen ...




maandag 7 oktober 2013

Gingerbread vs. Apple

Ik heb gisteren toch wel een paar keer gevloekt. Hoe fantastisch het Apple-hemdje van Ottobre ook is, het is wel een hoop werk ... En pas gisteren ontdekte ik dat het zo veel sneller en gemakkelijker kan, met een misschien nog leuker hemdje als resultaat! Meet ... Gingerbread, alweer eentje uit Homemade Mini Couture. Het ziet er ineens wat minder deftig uit, en het model zit mijn smal jongetje als gegoten! Kam-snapjes besparen alweer een heel gedoe met knoopsgaten en knoopjes, zodat dit hemdje op een goed anderhalf uur al aan mijn zoon hing te schitteren. Nog, nog, nog!!