maandag 23 december 2013

Het wordt dan toch nog een witte kerst

Wat doe je zo tussen de kerstinkopen, het bakken en koken, het goochelen met werk en kinderen door? Inderdaad, je geeft de woonkamer een nieuw kleurtje!

Het mokka waar we ooit zo naar hadden gezocht en dat pas na de derde nuance juist zat (nee, iets te groenig, nee, iets te rozig), waren we ondertussen moe. Ons huis staat vol met oude meubels en spulletjes van rommelmarkten en de Kringwinkel, en die kwamen tegen dat mokka veel te oubollig over. Kijk maar naar de foto's op de pagina 'Het huizeke' en je weet wat ik bedoel.

Fris wit was dus de boodschap. En zo geschiedde ...

De meubels werden op een hoopje in het midden geveegd.



En een dag later zag 'Het huizeke' er zo uit:



Het hoekje met het bureautje, de stoel en de kadertjes komt trouwens uit Kringwinkels en kostte alles bij elkaar zo'n 15 euro.

Het enige probleem met zo'n witte woonkamer is dat de poezen nu gewoon nog maar wat zwarte vlekken zijn ...


dinsdag 17 december 2013

Kerstgevoel

Kwijt was het, dat kerstgevoel. Al jaren.  Sinds de jaren '90 eigenlijk ... Ik zette 18 jaar geleden mijn eerste, eigen kerstboom op en ... poef! Weg kerstgevoel van mijn jeugd. Weg met de magie ...

Ik kocht een plastic boom, hing er mooi bij elkaar passende ballen en veel lichtjes in, maar noppes ... Het kerstgevoel kwam nooit meer terug.

Vorig jaar kocht ik dan een echte kerstboom. Het heeft zo lang geduurd omdat ik het daar wat moeilijk mee heb, met die echte dennenbomen. Die arme stakkers worden gekapt om een paar weekjes weg te kwijnen en uiteindelijk afgedankt aan de straat te worden gezet. En die plastic boom had ik nu toch al zo lang, dus deed ik daar maar mee verder ... Tot vorig jaar dus, toen er een echte kwam. Ik dacht dat het kerstgevoel nu wel zou terugkomen, maar ook nu was het oorverdovend afwezig.

Tot zondag. Ik liep over de antiekmarkt van Tongeren, waar van die heerlijk ouderwetse kerstballen lagen. Met glitters, 1001 kleurtjes en vormen ... En helaas een prijskaartje om van achterover te vallen. De kleinste kostten 5 euro per stuk, en de prijs liep op naarmate de ballen groter en mooier werden. Ik zag er ook houten poppetjes, en ik waande me even weer dat kleine meisje dat die poppetjes in de kerstboom mocht hangen. Maar ook voor die poppetjes had ik diep in de buidel mogen tasten ...

De volgende dag trok ik dus vol hoop naar de Kringwinkel. Het is kerst, en er zullen toch vast wel mensen zijn die hun oude kerstballen wegbrengen om ze te vervangen door gloednieuwe Flamant-ballen? En jawel, hoor! Er lagen kerstballen in alle soorten en vormen. En de meest kitcherige kostten naar Kringloop-normen nog een hoop geld ook! Maar goed ... In vergelijking met de antiekmarkt was dit een koopje. Ik laadde mijn kar vol en hing ze samen met twee dolenthousiaste kinderen in de boom.


De boom in zijn volle glorie. Eén en al kitch, maar genieten dat ik ervan doe! De lichtjes laten het hier afweten, dus die moet je er ook even bij denken.


Eén van de dozen zoals ik ze in de Kringwinkel vond.


Een kerst-haan, een kerst-eskimo, een kerst-eekhoorn en nog een kerst ... ding.


En die überschattige houten poppetjes!


Glitter ende glans
How how how! Laat kerst nu maar komen. Ik ben er klaar voor!

zondag 15 december 2013

June & Louisa

Wa e schoe kleeke is me da? De Louisa-jurk van Compagnie M is de perfecte opvolger van de stoere meisjesjurk, een patroon dat Leven met Liv voor Van Katoen maakte, en dat ik verschillende keren voor mijn dochter maakte. Deze jurk is net zo speels (met dezelfde zakken voor geheime schatten), maar is met de mouwtjes toch net iets eleganter en minder stoer.

Voor dit exemplaar gebruikte ik - alweer - Petit Pan, met voor de afwerking blauwe paspel en gele knopen van Veritas.

De (nogal korte) lengte staat haar heel leuk, maar ik hoop dat ze niet ineens een groeischeut zal krijgen!





zondag 1 december 2013

Suzanne

Ik maakte mijn eerste stuk uit Zelfgemaakte kleertjes 2. Het werd model 1 van jurkje Suzanne. Hiervoor gebruikte ik een van de geweldige Petit Pan-stofjes, en voor de afwerking en voering een katoentje met fijne blauwe lijntjes. Geen rits voor dit jurkje, maar wel knoopjes. Ook voor dit projectje gebruikte ik Kam Snaps, verslingerd als ik ben aan die dingetjes.




Als het boek zijn zin had gekregen, zaten er ook plooitjes in het rokdeel achteraan. Maar op mijn magere spriet ziet dat er altijd wat flauwtjes uit, dus heb ik de achterkant gefronst. Haar ranke taille werd aangesnoerd met een lint waar ik een strik in legde.


Het kapsel is niet van mijn hand. Dat was volledig haar eigen, creatieve inbreng.



Vind je die Ketnet-tattoo trouwens niet ongelooflijk goed bij dit jurkje passen?