Misschien is het omdat ik zo snak naar stilte, groen en ongecompliceerde eenvoud, maar ik voel me zo ongelooflijk in mijn element in Bokrijk! Ik ging er eigenlijk niet over bloggen, omdat ik hier al zo vaak ben geweest en ermee opgroeide dat ik er automatisch van uitging dat iedereen het wel al lang kende. Een beetje zoals de dierentuin van Antwerpen eigenlijk. Maar niet iedereen is even thuis in Limburg als ik, besefte ik later…
In openluchtmuseum Bokrijk ga je zo'n 100 jaar terug in de tijd. Het domein in opgedeeld in verschillende provincies met daarin authentieke, volledig ingerichte gebouwen, woningen en boerderijen. Er lopen figuranten en acteurs rond, je kunt er in het schooltje in het klasje van juf Helena gaan zitten of de mis van meneer pastoor bijwonen. De woningen stap je gewoon binnen, die van meneer pastoor inbegrepen, om er schaamteloos rond te neuzen. Ik word zelf helemaal nostalgisch van die typische 'stoofgeur' die er vaak hangt. In de stallen staan vaak dieren. Als je rond het middaguur in zo'n huisje komt, staat er soms pap op het vuur en kun je proeven. De figuranten leven echt een hele dag in 'hun' huisje. Ze doen er de was, koken er, verzorgen de dieren... Sommigen geven je uitleg, terwijl de acteurs helemaal opgaan in hun rol. Je ziet dat ook in mijn vastgezette Story op Instagram.
Misschien kies ik mijn momenten goed uit of is het domein gewoon groot genoeg, maar ik heb nooit drukte ervaren in Bokrijk. Je bent altijd wel op je gemakje om te genieten van de rust. En je kunt er nu ook workshops volgen, zoals brood bakken of pottenbakken! Een aangename verrassing was dat de Superette er nu ook zuurdesembrood bakt en verkoopt. Zo konden we toch een stukje Bokrijk mee naar huis nemen.
Echt, ik zou hier elk weekend kunnen komen!
Wie tips heeft voor nog meer uitstapjes in dit genre (rust! groen!) mag hieronder zijn mond opentrekken! :-)
