dinsdag 30 juni 2015

As we speak #2

Vanmiddag is de grote vakantie begonnen. Maar niet alleen op school. Ook onze werkmannen kuisen deze week hun schup af en leggen de laatste hand aan de voorlopig laatste klussen. Niet dat alles nu helemaal in orde is, al zijn we er wel bijna, maar we hebben allemaal een pauze nodig.

Want de voorbije zes maanden zijn keihard gegaan. Op een halfjaar tijd hebben wij (of liever zij) een heel huis gerenoveerd, vanbinnen en vanbuiten, van boven tot onder. Enkel de trap en de muren van de gang wachten nog op een opknapbeurt. En in de herfst/winter komt er dan nog een veranda. En dan zijn we gewoon klaar. Ik kan het zelf amper geloven.

Maar die zomerpauze hebben we nu wel heel hard nodig. Een pauze van de drukte, van het stof en de vuile voeten doorheen het hele huis, van het gebrek aan privacy ... Van het materiaal dat hier al die tijd heeft gestaan, binnen en buiten. Tot gisteren stond dit hoekje in onze voortuin nog bomvol met bouwafval. Er stond zelfs een bad. En dat werd gisteren allemaal weggebracht.


De voortuin moet nu herstellen van de brute behandeling die het de voorbije maanden kreeg, van de voeten die genadeloos door de planten trapten. Want het moest vooruitgaan. Echte mannen lopen niet over een paadje.


Dit is een van mijn favoriete plekjes. De voordeur die openstaat terwijl ik wat in de voortuin werk, met plantjes op de trap en altijd een huisdier om me gezelschap te houden.


In diezelfde voortuin staan nu ook de hortensia's in bloei. Van al die jaren dat ik voorbij dit huis wandelde, herinner ik me vooral de prachtige hortensia's. En dat ook de Vilvoordenaars ze mooi vinden hebben we helaas al ondervonden. We hebben al verschillende hortensiadieven betrapt. Een moeder die haar kinderen erop uitstuurde om te zien of we thuis waren om vervolgens met haar snoeischaartje onze planten te komen verminken, om maar één voorbeeld te noemen. En als we ze betrappen niet begrijpen waar we toch zo moeilijk over doen. Of aan het kruispunt op de hoek staan, achter een moeder met een kind dat duidelijk hortensia's uit onze tuin in zijn handjes houdt. Zodra iets mooi is, moet het weg ... of dood.


In de achtertuin zijn we er al in geslaagd de helft van de onderdelen voor het speeltuig tot een speelhuisje te timmeren. En voor alle duidelijkheid: het is de bedoeling dat het schots en scheef lijkt. Nu moeten we dat ding nog op een platform hijsen en er schommels, een klimrek en glijbaan bij knutselen.


Ook binnen begint het er 'af' uit te zien. De meeste kamers zijn zelfs al bijna helemaal in orde. Hierboven zie je de kamer waar we de meeste tijd in doorbrengen: ons kantoortje.


We zullen hier wel dringend moeten investeren in gordijnen, want de temperatuur begint hier stilaan ondraaglijk te worden.


En dat zie je ook aan de kat.


Het plan om in het salonnetje van de keuken een vuur te laten plaatsen ging in rook op, omdat de schoorsteenschacht niet geschikt bleek. Daar kwamen ze helaas pas achter nadat de hele schoorsteen werd opengebroken. Ondertussen is hij weer netjes dichtgemaakt. Geen gezellig vuurtje dus. Maar er zijn ergere dingen, niewaar?


We verhuisden ondertussen ook van de logeerkamer naar de 'master bedroom', die als laatste werd gerenoveerd. We hadden hier graag een oude, originele kleerkast geplaatst maar kozen uiteindelijk toch voor de luxe van een Ikea Pax-kast. En daar hebben we geen spijt van. Nu is het enkel nog wachten op onze boxspring, want onze matras heeft zijn tijd gehad, en de logeerkamer heeft een bed nodig.

woensdag 24 juni 2015

10 boeken voor op reis

Op reis gaan, dat staat voor mij synoniem aan weken vooraf al nadenken over welke boeken ik ga meenemen. Mijn vakantie is pas geslaagd als ik veel heb kunnen lezen. Want hoe meer ik heb gelezen, hoe minder de kinderen aan mijn oren hebben gezaagd.

Maar ik lees ook gewoon enorm graag. En dat gaat nergens beter dan op vakantie, waar ik vanuit mijn ooghoeken niet zie hoe de margrieten staan te verkommeren, daarop meteen recht veer om het gietertje te pakken zodat ik daarna onbekommerd verder kan lezen, om daarna vanuit mijn andere, overactieve ooghoek een volle mand strijk te zien staan ... Nu ja, je snapt het plaatje wel.

Het voorbije jaar ging er menig boek over de oorlog door mijn handen. Dat was vooraf nooit de bedoeling, maar op de een of andere manier was die oorlog daar altijd ineens. Zo ben ik nu bezig in Post voor mevrouw Bromley (van de onvolprezen Stefan Brijs). Prachtig boek, maar oorlog op vakantie? Naaa, toch maar niet. Kortom, op zoek naar nieuw vakantie-leesvoer!

Daarom stel ik het volgende voor: ik geef jullie mijn top 10 van gelezen en goedgekeurde boeken die niet misstaan naast een zwembad en een cocktail. En jullie geven mij de titel van jullie ideale vakantieboek.

Wat maakt een vakantieboek tot een vakantieboek, in mijn ogen? Het leest als een trein, je legt het met tegenzin weg en je moet niet al te diep nadenken. Want daar doe ik op vakantie niet aan mee, aan diep nadenken. Oh, en het moet in de categorie 'degelijke literatuur' thuishoren. Ik ben niet zo'n chick-lit-chick.

Dus daar gaan we, met mijn top 10, in willekeurige volgorde:












Over to you, Roger!

zaterdag 20 juni 2015

Allemaal beestjes

De tuin van ons nieuwe huis is zo'n vier keer groter dan ons vorige stadstuintje. Dat is voor een huis in de stad al best een mooi lapje. Ik groeide op in een heel grote tuin. Mijn broer en ik moesten al een goed excuus hebben om bij mooi weer binnen te mogen. Ik heb het dan ook altijd jammer gevonden dat mijn kinderen nooit echt in de tuin konden spelen.


Nu dat wel kan, hebben we dan ook besloten de tuin een beetje wild te houden. Gecontroleerd wild, want we leveren een verwoed gevecht tegen klimop en braamstruiken. Dat wilde karakter behouden we zolang de kinderen en hondjes nog lekker jong en onstuimig zijn. Zo moet moeder niet om de vijf minuten schreeuwen omdat er weer een voet of poot in haar bloemenperkjes staat.

En ondertussen bevorderen we ook de diversiteit en moeten we het gras niet maaien. Win-win!
Het plan is om ondertussen een opleiding bij Velt te volgen en er daarna een ecologische tuin van te maken.


De opmerkzame plantenkenner zal wel al hebben gezien dat deze foto's een tijdje geleden werden genomen. Het jurkje dat June hier draagt maakte ik nog in mijn vorige naaikamer, maar het raakte maar niet op de blog. Het patroon komt uit Stof voor durf-het-zelvers 2.


Het insectenhotel moet nog worden opgehangen (op minstens 1 meter hoogte, anders krijg je geen hotelgasten), maar het is alvast een mooi begin van onze toekomstige ecologische tuin.


We hebben ook twee grote dennen. Dat vind ik nu niet bepaald de mooiste bomen, maar ze maken wel dat de tuin hier 's avonds heerlijk naar vakantie ruikt.

Wat we hier dankzij twee dennen ook in overvloed hebben, zijn dennenappels. De hondjes koesteren die als kostbare schatten, ook al liggen er driehonderd.








We bestelden ook een leuk speeltuig bij Wickey, voor die periode dat kind en dier hier nog heer en meester zijn. Ze gaan er al snel te oud voor zijn (op de schommels na), maar we waren hier allemaal verliefd op het scheve huisje met het scheve schoorsteentje dat erop komt te staan. Minder schattig vind ik wel dat het speeltuig in zo'n 200 stukjes werd geleverd. Iemand die van bouwpakketten houdt en tijd te veel heeft? Eén adres!

dinsdag 16 juni 2015

Onze nieuwbouw

Weet je nog, dat rode slijk dat enkele blogberichten geleden onder mijn voordeur stroomde?

Ons huis is een maand lang goed ingepakt geweest. Vanop een stelling werden de gevels, de kroonlijsten en het dak grondig gereinigd en behandeld. De ramen werden eerder al vervangen. En vorige week kwam dan die verlossende vrachtwagen om die ellendige stelling en haar deprimerende zeilen weg te halen. Helaas hoorde ik pas toen van die firma die roze stellingen plaatst.


 

Datzelfde huis zag er niet zo erg lang geleden nog zo uit:


Het dak werd bovendien ontmost en behandeld en blinkt als nieuw, en ook van de tralies namen we met veel plezier afscheid. In het najaar krijgen we ook een nieuwe voordeur (letterlijk, na de figuurlijke van vorige week).



De voortuin kreeg het helaas hard te verduren. Want die gevelreinigers en andere werkmannen nemen geen paadjes, die nemen de kortste weg, door mijn planten! Al zie je daar aan de straatkant gelukkig niet veel van ...





Binnenkort neem ik je mee naar de achtertuin, want daar zijn we een beetje een pretpark aan het bouwen.

zondag 14 juni 2015

Snel zomerslaatje

Wie heeft er zin om lang in de keuken te staan wanneer de tuin van zomertje speelt? Ik alleszins niet!

Bij warme temperaturen ga ik dan ook altijd op zoek naar snelle en verfrissende slaatjes. Het recept dat ik hier voorstel is misschien niet spectaculair genoeg voor een blogbericht, maar het is zo eenvoudig en vooral heel erg lekker dat ik het toch graag met jullie deel.


Wat heb je nodig?
  • Kleine pasta
  • Kip (of niet, zonder is dit ook lekker) - ik gebruik biologische boutfilet
  • Buffelmozzarella
  • Kerstomaatjes
  • Pijnboompitten
  • Pesto (zie hiervoor dit recept)
Gebruik voor de pesto olijfolie van goede kwaliteit. Dat scheelt enorm in de smaak.

Bereiding:

- Kook de pasta, giet af, overgiet met koud water en laat afkoelen.
- Rooster de pijnboompitten zonder vetstof in een pannetje
- Snij de kip in kleine stukjes en bak die krokant in wat olijfolie
- Snij de mozzarella in stukjes
- Halveer de kerstomaatjes
- Roer alles onder elkaar

Smakelijk!

zondag 7 juni 2015

Uitstapje: het blotevoetenpad

Ken je het blotevoetenpad in Zutendaal al? Het is een fantastische activiteit om met het hele gezin te doen, te midden van het bronsgroen eikenhout in Limburg. Maar onze hondjes, die bleven deze keer thuis. Je kunt wel raden waarom zij hier niet echt welkom zijn ...

Je legt hier namelijk een heel parcours op blote voeten af. Het pad neemt je mee over avontuurlijke bruggen, boomstammen en riviertjes. Het neemt je hoog mee in de lucht op een uitkijktoren en door de grond via een mensengroot insectenhol. Het besef dat ik al sinds mijn kindertijd niet meer zo dicht bij de natuur had gestaan, kreeg ik er tot mijn grote schaamte gratis bij.

Aan het begin van het avontuurlijke traject worden alle schoenen in een lockertje gestoken. Onze voetjes zagen er toen nog zo uit:



En dan kon het avontuur beginnen.











Ja, ook hier moesten we door. Vond ik toch wel niet een binnenwegje door het bos, zeker?




De temperatuur van het water staat af te lezen op de snoet van mijn zoon.


En als het 's nachts dan flink heeft geregend, krijg je zoiets ...




Gelukkig wachten je na afloop afwasborstels en kraantjes om het vuil weg te spoelen.

Ook zin om je stoute schoenen uit te trekken? Hier vind je alle info.