maandag 11 december 2017

De olijke tweeling in de Winterefteling

Broer en zus, dat is hier kat en hond. Alsof we nog niet genoeg katten en honden hebben. Zij zit graag op haar eilandje, hij heeft voor alles een maatje nodig en heeft een hekel aan alleen zijn. En dan durven de spanningen wel eens hoog oplopen natuurlijk ...

En toen kwam die uitnodiging voor een weekendje Winterefteling. Met een dochter die bezeten is van dat pretpark moesten we daar echt geen seconde over nadenken.

Maar toen dat weekend dan uiteindelijk voor de deur stond, kreeg Elliot een uitnodiging voor een wel heel tof verjaardagsfeestje (lasershooten mét donuts!). Toen ik ze op een dag van school ging halen, zei hij dat hij liever niet meeging naar de Efteling en misschien bij vriendjes zou kunnen logeren. Die vriendjes, die ernaast stonden, boden hem meteen een bedje aan, en June en haar vriendinnetje Ella, die er ook bij stonden, zagen vliegensvlug de mogelijkheden. In drie minuten tijd had die bende kinderen plannen gemaakt: Elliot zou bij vriendjes blijven slapen en Ella ging mee naar de Efteling!

En eigenlijk was ik daar zo rouwig niet om. Iedereen had nood aan een break van alle ruzies tussen broer en zus. Elliot keek uit naar een weekend vol leuke activiteiten met vriendjes en die twee meisjes maakten ondertussen wilde plannen voor de Efteling en trokken iedere dag een kruisje op hun aftelkalendertje.

De zusjes Ananas, want zo noemen ze zich, zijn precies even groot en hebben toevallig dezelfde jas en beiden goudkleurige schoenen. Ze konden een weekend lang dus perfect voor een echte tweeling doorgaan (al is Ella thuis ook een échte tweeling). Hun gegiechel werkte op mij zo aanstekelijk dat ik meermaals de slappe lach kreeg. En ondanks het feit dat de rode draad meestal kaka, pipi of prot was en ik dat stadium ondertussen wel al even ben ontgroeid, genoot ik enorm van die lachbuien. Het is weer eens wat anders, kinderen die elkaar graag zien. En ik zou er best aan kunnen wennen!






Het sneeuwde in de Efteling en de betovering was daarmee compleet. Overal in het park schuilden kleine, magische verrassingen. Zoals de oorverwarmers van Langnek. Of de Cirque du Soleil-achtige acrobaten in de nok van de bekende ingang tot het pretpark. De duizenden lichtjes en lampionnetjes, de vuurkorven, de schaatsbaan en de langlaufpiste op de sporen waar in de zomer treintjes over rijden...








In de late namiddag trokken we naar ons huisje in Bosrijk om ons wat te verwarmen en te rusten voor we naar het park terugkeerden voor Aquanura, een betoverend mooi licht- en muziekspektakel op het water.




Na een versterkende maaltijd in het restaurant van Bosrijk trokken we onze pyjama's en Klaas Vaak pinnemutsen aan en keken de meisjes nog wat naar Efteling TV.




Zo'n weekendje Efteling is best wel ontspannend omdat je je geen zorgen moet maken dat je het hele park niet gedaan krijgt op één dag. Ons huisje lag op 10 minuutjes wandelen van de ingang tot het park, wat echt een groot gemak was. Als de meisjes moe waren, keerden we gewoon even terug om wat te rusten.

Je kinderen zien genieten, dat is toch het mooiste wat er is. En uiteraard had Elliot achteraf spijt, toen we hem terugzagen en hij zijn zus zag, die nog vol roze suikerspin hing en honderduit vertelde over al haar Efteling-avonturen, over de lasershow en de donuts die ze at. Maar keuzes maken, ook dat hoort nu eenmaal bij het leven ...

 

4 opmerkingen:

  1. Maar wat een zalige foto's :-). Die jassen zijn toch echt wel de max!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een heerlijkheid zeg.!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. I think this is one of the most significant information for me.
    And i’m glad reading your article.
    But should remark on some general things, the web site style is perfect,
    the articles is really great : D. Good job…
    บอลพรุ่งนี้

    BeantwoordenVerwijderen

Penny for your thoughts!