woensdag 19 februari 2014

Luna en de flamingo's

Neen, dit is niet de titel van een nieuw, spannend boek, maar een omschrijving van mijn nieuwste naaisel. Ik gebruikte dit stofje van Timeless Treasures om de Luna-jurk van Zelfgemaakte Kleertjes te maken.


Een foto zonder model in, want ze is het nog altijd een beetje beu.

De jurk werd afgewerkt met roze voeringstof, roze zigzagband van Veritas en roze kam snaps.

Dit is de eerste jurk uit een geplande reeks zomerjurkjes, maar ik durf er niet goed mee verder te gaan ... Aan het begin van de winter ben ik ook glek zot beginnen breien aan een hele collectie sjaals en mutsen, en zie wat dat ons heeft opgeleverd: geen winter. Wat als ik nu een hele reeks zomerjurkjes maak??

dinsdag 11 februari 2014

Boodschap

Boodschap aan Griet op de Beeck: schrijf alsjeblieft snel weer een boek. Of honderd.

maandag 10 februari 2014

Kinderfeestjes en luie mama's

Ik maak er twee keer per jaar een erezaak van om zelf een verjaardagstaart voor de kinderen te maken. Van peperkoekenhuisjes tot complete treintjes, ik bokste het allemaal liefdevol in elkaar!

Maar dit jaar had ik geen zin in veel gedoe. Ik denk dat het sleep-oververjaardagsfeestje van Elliot deze zomer nog te veel op mijn maag lag.

Dus een tip voor net zo luie mama's als ik: deze autootjes, gemaakt van minirepen Bounty, Mars, Snickers en/of Milky Way, wieltjes van m&m's en beertjes (uit den Aldi) die je heel kundig (of heelkundig) van hun beentjes ontdoet. En dat alles goed vastzetten met suikerglazuur.

Met dank aan Pinterest.

Met mijn laatste krachten maakte ik nog een autobaan van grijs kartonpapier.

En dat levert dan dit op:

 

Een halfuurtje werk en een even stralend verjaardagssnoetje als anders! Met of zonder tanden.

Weet wel dat de kans groot is dat al die repen blijven liggen, en dat enkel de wieltjes en beertjes worden opgesmikkeld. Vijf- en zesjarigen zijn blijkbaar niet zo dol op Snickers en consoorten. Dat was bij mij althans het geval. Gelukkig heeft grote broer die nadien ook weggewerkt.

Waar ik dan wel weer moeite in had gestoken, was het kaartje, waar ik elke keer als het zie weer vrolijk van word: