woensdag 26 september 2018

Kookboek onder de loep: Simpel van Ottolenghi

Wie hier wel eens komt piepen weet dat ik voor uitgeverijen wel eens kookboeken recenseer. Dat voedt mijn kookboekenverslaving, maar ik neem die taak ook wel serieus en kook me dan ook graag een weg door dat boek om een gegrond oordeel te kunnen vormen. Deze keer deed ik dat met dubbel zoveel plezier, want het kookboek onder mijn loep is niet minder dan Simpel, de jongste telg van mijn kookgoeroe: Yotam Ottolenghi.



Wie hem nog niet kent (echt??): Ottolenghi staat bekend om zijn oosters geïnspireerde gerechten, zijn royaal gebruik van specerijen en zijn nogal moeilijk vindbare ingrediënten. Wie uit zijn boeken kookt, stapt dus niet zomaar het GB'ke om de hoek binnen om aan zijn gerief te komen. 

Het is dus ook mede door Ottolenghi dat wij jaren geleden van supermarkt veranderden (ik ben nu een trouwe Delhaize-bezoeker). Tegenwoordig is het echter veel gemakkelijker geworden om aan de typische Ottolenghi-kruiden te geraken, en tot mijn grote vreugde vind je nu bijvoorbeeld ook gekonfijte citroenen in de rekken.

Sinds het kookboek op 6 september verscheen, kookten we al een stuk of tien gerechten uit het boek (and still counting) en ik ben grote fan! Voor alle duidelijkheid: ik word niet betaald om reclame te maken, maar kreeg dus een recensie-exemplaar om... een recensie te schrijven. Ik MOET dus niet enthousiast doen over dit boek. Maar ik ben het ongelooflijk keihard wel!

Ottolenghi werkte voor dit boek met handige iconen die je in een oogopslag de belangrijkste kenmerken van een recept geven:

  • S voor Snel, binnen 30 minuten bereid
  • I voor niet meer dan 10 ingrediënten
  • M voor Maak van tevoren
  • P voor Provisiekast (veel gebeurt met producten uit de voorraadkast)
  • E voor Echt makkelijk
  • L voor: Lekker lui
Een greep uit de recepten die ik maakte, in beelden:

Gesmoorde prei met eieren en za'atar

Geroosterde aubergine met ansjovis en oregano

Frittata met courgette en ciabatta

Pizza bianca met aardappel, ansjovis en salie

Bulgur met tomaat, aubergine en citroenyoghurt

Geurige olijfoliepuree

Vijgenclafoutis met tijm

Om deze recensie zo zinvol mogelijk te maken, vroeg ik in mijn Instagram Stories wat jullie graag over dit langverwachte kookboek wilden weten. Dit zijn de meest gestelde vragen:

  • Moet je alle ingrediënten weer in 10 verschillende winkels gaan zoeken? 
Neen, supermarkten stonden gelukkig ook niet stil. Je moet gewoon weten waar je het best boodschappen doet. Ik vond alle ingrediënten voor de gerechten op de foto's gewoon in Delhaize, al zijn er ook gerechten waar je bijvoorbeeld zwarte knoflook of rozenharissa voor nodig hebt, en dan moet je 't wel wat verder gaan zoeken. Maar echt, voor de meeste ingrediënten uit dit boek is dat niet eens nodig. En anders maak je één keer een uitstapje naar een oosterse winkel en sla je een voorraadje in. Het is ook altijd leuk om nieuwe ontdekkingen te doen!

  • Zijn het gewone ingrediënten of 'speciallekes'? 
Beide. Ottolenghi doet magische dingen met een ordinaire bloemkool of wortelen, maar gebruikt daar zoals altijd wel bijzondere kruiden voor. Komijn en kardemom zijn bijvoorbeeld graag geziene gasten in veel van zijn recepten. Aan sommige smaken moet je misschien even wennen, maar het loont echt de moeite om het een kans te geven!

  • Staan er veel vegetarische gerechten in? 
Genoeg. Wij eten thuis geen vlees (wel vis), maar ik vond meer dan genoeg keuze. Vegan wordt misschien wel een beetje moeilijker, maar niet onmogelijk...

  • Zijn de gerechten kindvriendelijk? 
Tenzij je kinderen opgroeiden met oosterse smaken, niet echt nee. Zelfs aardappelpuree maakt Ottolenghi met tijm en geraspte citroen, dus voor kinderen zijn deze gerechten wel een uitdaging. Mijn kinderen aten de voorbije weken dan ook niet toevallig meer wortelstoep, appelmoes en fishsticks dan anders.

  • Kun je ze na een werkdag nog maken met kinderen in huis?
Absoluut! De gerechten maken duurt niet langer dan pakweg een gerecht van Jeroen Meus of Jamie Oliver maken, maar natuurlijk wel iets langer dan patatjes koken en een pot bonen in tomatensaus opentrekken.

  • Is dit boek even wauw als de andere boeken? 
Absoluut, en voor mijn part zelfs 'wauwer' omdat de gerechten zoveel sneller klaar zijn en toch ongelooflijk lekker zijn, zonder af te doen aan de typische Ottolenghi-smaak en altijd met een verrassingseffect.

  • Is dit boek echt simpel? 
Dat moet ik nuanceren... Als je op wolken loopt omdat je eerste omelet is gelukt of steigert bij het idee zelf pizzadeeg te moeten maken, dan kan dit boek behoorlijk afschrikken. Maar als je Ottolenghi al kent, dan zul je Simpel inderdaad simpeler vinden.

Wat toch straf blijft bij Ottolenghi is dat elk recept hier een succes is. Met andere kookboeken kun je al van een succes spreken als er van de vijf eentje bij zit waar je echt van onder de indruk bent en dat je vaker op tafel wilt zetten. Zijn kookboeken zijn ook de enige waaruit ik durf koken voor gasten zonder het gerecht eerst 'in intieme kring' te testen. Blijft toch een straffe prestatie voor een kok!

Simpel wordt uitgegeven bij Fontaine Uitgevers, telt 320 pagina's en kost € 29,99.

zaterdag 22 september 2018

Onze rondreis door Zweden: Öland

Ik zou het hoofdstuk Zweden het liefst van al nooit afsluiten, maar het is hier op mijn blog nu wel welletjes geweest met dat reisverslag. Daarom, het laatste deel, met onze laatste bestemming in deze heerlijke roadtrip: Öland!


Hieronder zie je de route die we aflegden om daar uiteindelijk te geraken.


En zoals de naam al wat verklapt, is Öland een eiland. Je bereikt het via een brug in Kalmar. We verbleven hier in dit ecologische hotel. Het duurste uit al onze huisjes in Zweden, maar dat kwam omdat we er 2 hotelkamers moesten boeken voor ons vier. Je kunt er echter ook huisjes/appartementen huren, maar die waren toen helaas niet beschikbaar. Je krijgt er niet alleen een heerlijk bio-ontbijtbuffet maar je kunt er ook allerlei ecologische producten kopen, van zeep tot tandenborstels over interieurartikelen. Een heel fijn, intiem hotelletje met een strandsfeertje!





Omdat het ons nog niet was gelukt zeehonden te spotten, trokken we de avond van onze aankomst naar zee via een reusachtige wilde weide die vol koeien stond. Dat was wel een beetje eng omdat er kalfjes bij de koeien liepen en die moeders ons argwanend aankeken (hoe zou je zelf zijn), maar we deden het al helemaal in onze broek toen er plots een gigantische zwarte stier op ons pad stond. Grote omweg gemaakt en met een bang hartje verder getrokken. Ik had daar een foto van kunnen maken, maar dat was niet gemakkelijk omdat ik voor mijn leven rende op dat moment. Volgende keer beter.

Maar we werden beloond met zeehondjes, al zaten die ver in zee te zonnen op dikke keien en konden we ze amper zien. Maar hey, ze waren er, dus dat kan van onze bucket list worden geschrapt!

De volgende dag trokken we op verkenning van het zuidelijk deel van het eiland en doorkruisten we het agrarische landschap dat door Unesco werd uitgeroepen tot werelderfgoed. Ook ontdekten we dat dit eiland volstaat met schattige rode windmolentjes.



Het was hier ook behoorlijk warm, dus zwemmen stond (eindelijk) ook op de planning hier. We werden niet getrakteerd op witte zandstranden, maar wel op een strandje vol keien en dennennaalden aan het bos, maar dat vonden we des te charmanter, al oordeelden onze voetjes daar ander over.




We genoten dat laatste dagje in Zweden nog volop van het zonnetje en die prachtige landschappen die ik nog steeds zo hard mis. Ik heb de voorbije jaren graag in de stad gewoond, maar sinds Zweden is er bij ons allemaal iets veranderd. Die rust, dat immense respect voor de natuur, de ruimte… We hebben ervan geproefd en het laat ons niet meer los. Wie weet. Ooit.







De volgende ochtend vertrokken we vroeg om nog een dagje in Kopenhagen door te brengen (met overnachting in Denemarken), en hoewel het echt een fantastische stad is, was het geen goed idee om eerst twee weken rond te trekken in Zweden om dan de confrontatie met een drukke, luide stad aan te gaan. We zijn blij dat we Kopenhagen hebben gezien, maar de drukte werd ons toch al snel te veel. We hadden het dus beter omgekeerd gedaan: eerst Kopenhagen, dan onze reis door Zweden.



Bedankt om met ons mee te genieten, en veel plezier aan wie zich door mijn verslagjes liet inspireren en nu ook een reis naar Zweden plant!
  


vrijdag 14 september 2018

Onze rondreis door Zweden: Östergötland

Hier is ie dan eindelijk: het volgende deel in onze rondreis door Zweden! Dit vierde verslagje liet wat op zich wachten, maar zo kan ik zelf wel langer nagenieten natuurlijk.

Na ons verblijf in de bossen van Värmland begonnen we weer aan onze terugreis, maar gelukkig met een grote omweg en veel stops. Want we gaan nog niet naar huis (belange niet, belange niet).




Onze reis richting Öland bracht ons door de provincie Östergötland, met een heel ander landschap dan dat waar we vandaan kwamen. Hier veel weilanden en boerderijen, en duidelijk toch ook wel een rijkere streek.


We hadden (alweer via Booking) een overnachting geboekt op een boerderij met wijn- en appelgaard die zijn eigen wijn en appelsap maakt, maar ik ben zo stom geweest om in mijn enthousiasme enkel filmpjes van dit plekje te maken, en bijna geen foto's. Ik ga je dus naar hier moeten doorverwijzen, of naar mijn Stories op Instagram. In ieder geval: topadres, met het lekkerste en meest luxueuze ontbijt van allemaal. In het weekend en het hoogseizoen kun je hier ook pizza uit de houtoven eten, maar helaas voor ons was het noch weekend, noch hoogseizoen op dat moment… We moesten er wel een badkamer met de andere gasten delen, maar dat was voor ons geen probleem want… er waren geen andere gasten (voordeel van het laagseizoen)!

We genoten er wel van het gezelschap van een speelse, jonge hond en vrijlopende kippen met hun trotse haan.



We bleven hier maar één nachtje, dus veel deden we hier niet, maar we brachten wel een namiddag door in het vogelreservaat vlakbij, van waaruit je een mooie wandeling kunt maken door velden met nieuwsgierige koeien.






Let ook op de schattige wolkjes op mijn foto's, want die waren onderaan vaak blauw gekleurd.  Zweden is immers bezaaid met meren die de wolkjes bij zonnig weer blauw kleuren. Heel bijzonder!

En eten? In Zweden gaan werknemers 's middags vaak heel goedkoop lunchen in een restaurant dat husmankost oftewel een degelijke, traditionele Zweedse maaltijd serveert. Vaak is dat in buffetvorm, met inbegrip van een slaatje vooraf, drank en koffie als afsluitertje. Wij vonden ze niet gemakkelijk (we zaten ook niet vaak tussen de werknemers), maar hier ontdekten we echt een fantastisch adres: Väderstad Centralkrog, in het nabijgelegen Väderstad. Voor 10 euro per persoon eet je daar je buikje rond en het eten was echt heel lekker! We hadden bijna spijt dat we daar geen twee weken zaten!

  

We bleven hier eigenlijk heel kort, maar het was eigenlijk onze meest verrassende bestemming van de hele reis. Misschien net omdat we hier niet zoveel van hadden verwacht… Hier keren we dus met veel plezier eens terug!




woensdag 5 september 2018

Onze rondreis door Zweden: Värmland

En we trekken verder door Zweden! In dit derde deel neem ik je mee naar de  bosrijke provincie Värmlands län, boven het grootste meer van Zweden. Hier ligt het huisje waar wij als een blok voor vielen en waar we de rest van onze rondreis rond opbouwden. Het is volledig naar onze smaak ingericht met vintage en brocanteschatten en we voelden ons er meteen thuis.




Dit vakantiehuis ligt in het bos, vlak bij een sluis met een charmant sluiscafé. Iets verderop ligt ook een open vlakte aan een rivier, begrensd door een groot bos. We leerden dat dit de ideale plek is om 's avonds of 's morgens vroeg wild te spotten (want water, sappig gras maar ook het bos om weer in te vluchten). We zagen er dan ook regelmatig herten, maar helaas ook een goed gecamoufleerde jager. Domper op de feestvreugde dat, en Elliot was na een week köttbullar plots weer vegetarisch!






Om iets te gaan doen, moest je hier wel telkens behoorlijk wat kilometers rijden. We bezochten hier verschillende loppis (Zweedse brocantewinkeltjes), ontdekten een verlaten plekje vol middeleeuwse speeltuigen en reden naar Värmlands Moose Park omdat het ons maar niet lukte een wilde eland te spotten. We leerden er heel interessante weetjes over deze reus en je kon er zelfs eentje voederen! June wierp zich spontaan op als assistent van de gids en genoot met volle teugen van deze ontmoetingen in de Zweedse natuur.





We brachten ook een bezoekje aan onze buren (eerst een flink eindje wandelen), die naast paarden ook 200 kippen hebben, waarvan ze de eitjes over heel Zweden verkopen. De kippen, kuikens en 24 hanen liepen er allemaal vrij rond! Een van hun honden is een kruising met een wolf, en die liep wel eens rond in de omgeving. Dus als je hier denkt een wolf te spotten: het zou wel eens de hond van Tomas en Camilla kunnen zijn!








Veel bossen, meren en rode huisjes in deze meer noordelijke streek, en voor ons de meest 'Zweedse natuurervaring' van onze hele reis. Een paradijs voor wie zich wil verliezen in de immense pracht van de natuur hier!