maandag 30 april 2018

RSI: mijn oplossingen

Zelfstandige zijn en al je opdrachten moeten annuleren omdat je schouder door het vele typen en het non-stop beeldschermwerk te veel pijn doet en de pijn met iedere zin die je op je scherm zet toeneemt… Omdat je anders onherstelbare schade aanricht. Het is me de voorbije twee jaar al twee keer overkomen. Er zit op zo’n moment niets anders op dan het werk neerleggen en mijn klanten laten weten dat ik de opdracht niet kan afwerken. Voor een toegewijde vertaler die nooit een deadline mist, is dat een heel moeilijke stap. Daarbij komt nog de stress dat je niet weet hoelang je buiten strijd zal zijn. En een doktersbriefje aan mijn baas afgeven, dat gaat al helemaal niet. Als ik niet werk, verdien ik geen cent. Zo simpel is dat als je zelfstandige bent.



Maar het was ook wel een beetje mijn eigen schuld. Ik werk al jaren met pauzesoftware. In mijn geval is dat het schaapje van Workrave dat om de zoveel tijd (standaard is dat 40 minuten) laat weten dat het tijd is om een pauze te nemen. En die 40 minuten vliegen om als je voor een computerscherm zit! Maar als je geen vee hebt om je eraan te herinneren dat de tijd omvliegt, zit je voor je het weet uren voor dat scherm, met alle gevolgen voor je gezondheid van dien. Ik gehoorzaam mijn schaapje altijd heel netjes en doe in die 10 minuten pauze bovendien iets nuttigs in het huishouden. Maar die twee keer lapte ik er mijn laars aan en werkte ik toch door aan een opdracht die dringend af moest. Met telkens het gevolg dat ik het moest bekopen met een week verplichte rust. De laatste keer, ondertussen enkele weken geleden, was de pijn na een week rust helaas niet weg. Zodra ik langer dan 10 minuten werkte, voelde ik die dreigende steken weer. De paniek sloeg toe. Ging ik nog wel kunnen werken? Ik was ook zo ontzettend boos op mezelf omdat ik al had ondervonden wat er gebeurde als ik mijn pauzes niet nam.

En toen vond ik een nog genialere oplossing dan mijn schaapje! Via een andere vertaler ontdekte ik de spraaksoftware Dragon. Ik was een beetje sceptisch, want ik had als student teksten ingesproken voor Lernout & Hauspie, kreeg daarna de software cadeau en dat werkte toen van langs geen kanten, al zat mijn stem in het programma! Maar tegen alle verwachtingen in werkt deze nieuwe software ongelooflijk goed. Kabouter Plop, Tomorrowland (yep, mijn vertaaldomein is heel breed), zelfs de namen van die twee West-Vlaamse sjarels hierboven weet hij feilloos te spellen! Ik probeer me in te houden om geen screenshots meer naar mijn man te mailen, met erbij: "Zie nu welk woord al in zijn woordenschat stond!!!" En als hij toch een fout maakt, moet ik die corrigeren zodat de software uit die fout kan leren en het de volgende keer wél juist is. Hij werkt dus steeds accurater en sneller.

Nu werk ik dus sinds een tweetal weken met een headset op mijn hoofd en zeg ik regelmatig tegen mijn gezin: "Ik ga dicteren, niet binnenkomen zonder te kloppen, oké?" We zijn gelukkig door die fase heen dat ze het toch niet kunnen laten om stilletjes binnen te sluipen om 'kaka' en 'pipi' op mijn computerscherm te toveren. Iedereen is het al gewoon dat mama mooi articulerend achter een gesloten deur werkt. Ik leun op dit moment lekker achterover in mijn bureaustoel en ben mijn nagels aan het vijlen. Een zaligheid, dat draakje! Hij was niet echt goedkoop, maar de gemoedsrust die ik ervoor in de plaats krijg, is onbetaalbaar!

En ik heb deze software echt niet gratis gekregen in ruil voor deze blogpost... Ik ben gewoon heel erg enthousiast en opgelucht dat ik me geen zorgen meer moet maken. En ik weet dat er nog heel veel mensen met hetzelfde probleem en met dezelfde stress zitten. Ik was zelf heel sceptisch over dit soort van software. Maar dit, in combinatie met de pauzes, is echt een ongelooflijke remedie tegen RSI die ik heel graag deel met wie de luxe heeft zich net als ik te kunnen afzonderen tijdens het werken!




donderdag 26 april 2018

Dietemiet in 't Bloghuys in de Efteling


June is een grote Efteling-fan, om het even met een understatement te zeggen. En dat is ook de Efteling zelf precies niet ontgaan… Het Nederlandse pretpark richtte in Bosrijk een heus ‘Bloghuys’ in en verwelkomt daar in de maanden april en mei ieder weekend bloggers uit verschillende hoeken van Europa. Een bloggers-estafette dus. Wij werden uitgenodigd en kozen ook nog eens een prachtig weekend uit, zo bleek.

We vertrokken op vrijdag en gingen bij aankomst op zoek naar ons huisje in het prachtige Bosrijk. Vorig jaar verbleven we in het nieuwe Loonsche Land, en toen we het treintje naar het pretpark namen, reden we altijd door Bosrijk. Ik vond het toen al betoverend mooi! Het is bijna niet te geloven dat je in dit vakantiedomein echt vlak bij het pretpark zit. Het gefluit van de vogels is bijna overweldigend, en als je goed luistert hoor je de bel van Baron 1898, gevolgd door het gegil van de mensen die de duik naar beneden maken. Het pretpark kan bij mooi weer zoals afgelopen weekend heel erg druk zijn, en het was een verademing even te kunnen ontsnappen naar dat stille bos waar ons huisje stond en waar het vergeven was van de eekhoorntjes en konijntjes. Als je er drie dagen verblijft, zoals wij deden, staat er ook geen druk meer op om op één dag zoveel mogelijk te zien en te doen. Hoewel, doen… Wij zijn geen gezin van waaghalzen. Onder de rails van de baron of de python gaan staan terwijl de karretjes erover daveren, vinden wij al behoorlijk gewaagd. Vooral voor June is het kijken en veel genieten. Ze stapte het park in, hoorde de sprookjesachtige muziek en werd er enorm emotioneel van. Het is de enige plek waar ze perfect gelukkig is en eventjes haar zorgen vergeet. Ondanks de drukte. Ze overwon er zelfs haar angst voor prinsessen en andere sprookjesfiguren met rokken aan die ons iedere ochtend bij het ontbijt kwamen begroeten! De ruiters van Ravelijn daarentegen, die mochten meteen aanschuiven aan de ontbijttafel. Ze regelde met 'rode Thomas' zelfs al dat zij de gele ruiter wordt later!

Een verslagje in beelden.




Iedere ochtend tijdens ons ontbijt in het restaurant van Bosrijk kregen we een sprookjesfiguur op bezoek. Met Roodkapje klikte het wel! Prinsessen met roze slagroomjurken bleven het best op een veilig afstandje...

Vóór en na het eten gingen de kinderen spelen met zand en water. Altijd al een geslaagde combinatie geweest, dat.
 





June heeft er zelfs een vos gevangen!

En Elliot - ondertussen een groot fan van Friends - ging in de kaart staan, net zoals Joey deed in Londen!







Hierboven zie je 'opa Piraña' aan het werk. Deze man komt hier iedere dag om kinderen te tonen hoe ze raak kunnen spuiten met de waterspuiters van deze attractie. Een legende bij Efteling-fans, zo blijkt!

Meer info over een bezoek aan de Efteling mét overnachting vind je hier.

zondag 15 april 2018

Groenteburgers ... van het seizoen!

Ik heb het mezelf het voorbije jaar niet bepaald gemakkelijk gemaakt in de keuken. Afgelopen zomer stopten we met vlees eten. Enkele maanden eerder had ik al besloten zoveel mogelijk met groenten van het seizoen te koken. Zo probeer ik mijn steentje bij te dragen aan een meer duurzame wereld. Maar het bleek meer voordelen te hebben dan dat. De totaalprijs op ons kassaticket slonk aanzienlijk. En omdat koken zonder vlees en met groenten van het seizoen een grotere uitdaging is, moest ik creatiever te werk gaan in de keuken. Ik deed de ene aangename ontdekking na de andere. Ik probeerde nieuwe dingen uit, leerde nieuwe technieken en ontdekte zoveel interessante ingrediënten!





Wat ik ook zo leuk vind aan koken met seizoensgroenten is dat je, net zoals je uitkijkt naar de zomer of kerstmis, kunt uitkijken naar bijvoorbeeld het seizoen van de aubergines, tomaten of pompoenen. Zo heb ik de hele winter geen aubergine gebruikt, om binnenkort bijna wekelijks iets met die groente te gaan doen. Of ik echt nooit eens een uitzondering maak? Tuurlijk wel. Ik kocht de voorbije winter wel eens lente-uitjes en moffelde onlangs ook een courgette in mijn eten. Maar ik probeer me er wel zoveel mogelijk aan te houden. De smaak en kwaliteit krijg je er trouwens gratis bij!

Het is lente, en je zou denken dat het nu heel gemakkelijk is om met groenten van het seizoen aan de slag te gaan. Maar het is nu eigenlijk heel erg moeilijk. Hoe maf is dat? Maar ik trek m'n plan. Donderdag maakte ik groenteburgers met zelfgemaakte frieten uit de oven, postte een foto op Instagram en verschillende mensen vroegen me om een recept. 

Maar eigenlijk doe ik ook maar wat, afhankelijk van wat er in mijn koelkast ligt op dat moment. Je vindt trouwens heel veel recepten voor groenteburgers in kookboeken en online. De mogelijkheden zijn echt eindeloos. Ikzelf maakte er met bloemkool, verse spinazie en feta. Het probleem dat ik vaak ondervind met groenteburgers uit een recept is dat 'het beslag' veel te lopend is en dat je eerder een omelet dan een hamburger lijkt te bakken. Dat los je op door er bijvoorbeeld bloem, panko en/of paneermeel aan toe te voegen. Dep je groenten ook droog tussen een keukenhanddoek, zodat er zo weinig mogelijk vocht in je hamburgers terechtkomt. Doe voor de rest gewoon lekker je zin. Het is geen exacte wetenschap, groenteburgers maken.

Ik moest voor de fotografieles trouwens een stilleven maken. Met deze blogpost in het achterhoofd dook in dan maar de koelkast in om enkele ingrediënten van de groenteburger op te diepen. Sloeg ik ineens twee vliegen in één klap. Maar dat even volledig terzijde! :-)




En de frieten? Ik koop biologische ovenaardappelen, borstel ze schoon en snij ze in grove frieten. Schillen hoeft dus niet. Verwarm de oven voor op de hoogste temperatuur. Doe je frieten in een kom, giet er wat olijfolie over, hussel ze door elkaar zodat ze allemaal wat onder de olijfolie zitten en spreid ze uit op een bakplaat die je met bakpapier bekleedde. Ik bestrooi ze dan nog even met aardappelkruiden of gerookt paprikapoeder en zout/peper. Je kunt ze extra knapperig maken door er nog wat polenta over te strooien. Schuif de bakplaat in de oven en laat bakken tot ze een mooi kleurtje hebben, gaar en toch knapperig zijn. Schep ze wel af en toe om.

Ik serveer de groenteburgers in een hamburgerbroodje uit de winkel dat ik kort roosterde in de broodrooster (haal de helften daarvoor uit elkaar). Beleg naar smaak, bijvoorbeeld met wat sla, tomaat en om de kinderen te paaien soms een paar druppels ketchup.


Zin om ook meer met groenten van het seizoen te koken? MaisonSlash zette samen met Rikolto (Vredeseilanden) een campagne op touw: 'wij zijn meer dan ons kassaticket'. Je hebt er vast wel al van gehoord! Deze actie moet supermarkten oproepen meer aandacht te schenken aan duurzaamheid. Een van die duurzame keuzes is die voor seizoensgroenten. En daar wordt nu een week extra aandacht aan besteed via de Seizoensgroente-Challenge. Doe jij ook mee?