dinsdag 29 december 2015

Leren naaien: hoe begin je eraan?

De eindejaarsfeesten zijn het ideale moment om een naaimachine te schenken of te krijgen. Je kunt dan eindelijk werk maken van die hobby waar je al zo lang van droomt. Maar hoe begin je er eigenlijk aan?

Omdat ik al meermaals vragen kreeg van mensen die graag willen leren naaien maar de bomen door het bos niet zien, besloot ik ze met een blogpost op weg te helpen.


Je kunt je uiteraard inschrijven voor een naaiopleiding. Ik ben nogal een plantrekker en heb me er met behulp van YouTube, de eerste hippe naaiboeken en uitgebreide handleidingen door geslagen. En dat ging heel goed vooruit, omdat ik het op mijn eigen tempo kon doen. En dat lag behoorlijk hoog (naaikoorts als ik één dag niet kon naaien). Ik moest niet wachten op de volgende naailes om verder te werken. Dat betekent natuurlijk ook dat ik heel veel foutjes maakte, iets wat in de naailes zo snel niet zal gebeuren, maar ik vond dat helemaal niet erg. Ik leerde er telkens uit en liep in no time met zelfgemaakte creaties rond. Aan jou dus om te beslissen of je het alleen aandurft ...

Een paar tips voor de plantrekkers:

1. Kies en ken je naaimachine

Voor ik mijn Brother Innovis kocht, werkte ik met een stokoude machine die ik wel honderd keer door de kamer heb willen gooien. Als je met zoiets moet werken, dan kunnen de frustraties al eens oplopen en is de kans groot dat je er de brui aan geeft. Een degelijke startmachine hoeft niet duur te zijn. Ben je echter van plan om bijvoorbeeld gevoerde en gewatteerde wintermanteltjes te naaien? Dan heb je wel een krachtige motor nodig om door die verschillende lagen te stikken. Ik kocht een middenklasser die deze klus nog mooi klaart en over een paar handige snufjes beschikt, zoals automatisch de draad inrijgen en in één stap knoopsgaten maken. Ik heb me die keuze nog geen moment beklaagd.

Experimenteer erop los met je nieuwe machine voor je aan een eerste werkje begint. Dan kun je je nadien volop op het naaiwerk zelf concentreren.

Een overlock?

Veel mensen vragen zich af of een overlock een must is. Neen, dat is geen must. De meeste handleidingen en boeken houden er rekening mee dat je er geen hebt. Wat doet zo'n ding? Het werkt de stofranden netjes af zodat ze niet meer kunnen rafelen. Kijk maar eens aan de binnenkant van de kleding die je nu draagt en je weet wat ik bedoel. Maar als je geen overlock hebt, kun je dit ook doen met een zigzagsteek die standaard op elke naaimachine zit. Het resultaat is wat minder netjes, maar dat hoeft niemand te zien. Ben je van plan om veel T-shirtjes en andere stukken in tricot te maken? Dan is een overlock wel een goed idee, want die stukken zet ik bijna volledig met de overlock in elkaar. Op een gewone machine zul je een stretchsteek moeten gebruiken zodat de naad wat kan meerekken met de stof.

Geen must dus, maar wel een heel handig ding dat je al snel niet meer zult kunnen missen. Ik kocht mijn machines bij Van Rooy in Mechelen, waar je ze heel goed adviseren.

2. Workshops

Wie wekelijks naar de naailes gaat, doet vaak ettelijke weken over één kledingstuk. Ik heb daar persoonlijk het geduld niet voor. Bij mij moet het vooruitgaan. Wil je snel resultaat, schrijf je dan in voor een workshop. Op het eind van de dag ga je apetrots naar huis met een afgewerkt kledingstuk of tas. Geef in Google eens 'naaiworkshop' in en je zult versteld staan van het aanbod.

3. Naaicafé

Wil je het op je eentje doen maar wil je zo nu en dan een hulplijn kunnen inroepen? Ga dan naar een naaicafé. Er staan naaimachines en overlocks die je mag gebruiken. Je doet je eigen ding, maar er loopt wel iemand rond die je om hulp kunt vragen. Betalen doe je per uur, en vaak met een beurtenkaart. Dit is ook een goed idee voor wie eens van de ervaring wil proeven alvorens te investeren in een machine. In Mechelen kun je hiervoor bijvoorbeeld terecht bij Stitch & Co, waar je meteen ook al je benodigdheden vindt.

4. Thuis naaien
Veel mensen durven er niet aan te beginnen omdat ze vol horror terugdenken aan de naaiboekjes van hun (groot)moeder, met flinterdun patroonpapier vol lijnen waar je scheel van gaat kijken, en met een heel beknopte uitleg bij elk kledingstuk. Die boekjes bestaan nog steeds, maar gelukkig zijn er nu ook heel veel leuke boeken, handleidingen en tijdschriften waar ook beginners mee aan de slag kunnen.

Zelf ben ik begonnen met Allemaal Rokjes van Mme ZsaZsa. Het is een vrolijk en vooral heel laagdrempelig boek dat in moeilijkheidsgraad oploopt. Ik begon dus met het eerste en slaagde met het laatste rokje voor het eindexamen van het laatste hoofdstuk.

Maar ondertussen zijn er zoveel boeken bij gekomen ... Een boek dat ik beginners altijd aanraad, is Zo Geknipt. Helemaal vooraan in het boek vind je een uitgebreide uitleg bij technieken en hulpmiddelen waar je als beginner heel veel aan zult hebben. Je ontdekt bijvoorbeeld wat een 'tornmesje' is en welke spelden je het best gebruikt, hoe de verschillende soorten stoffen heten, waarom de draadrichting zo belangrijk is, hoe en waarom je stoffen verstevigt, waar de verschillende naaivoetjes voor dienen enzovoort. Het boek telt ook 30 'naaireceptjes' (tasjes, zadelhoesjes, turnzakjes, kussenhoesjes, ...) waarmee je op een heel duidelijke manier verschillende technieken leert.

Verder zijn er ook heel uitgebreide handleidingen, die je stap voor stap en met veel foto's door een naaiproject loodsen. Zonenmoeders kunnen hun hartje ophalen bij Zonen09, meisjesmoeders vinden dan weer hun gading bij IeneMiene. En dan heb je ook nog deze leuke jurkjes, van StraightGrain of Compagnie M. Hiermee kan het gewoon niet misgaan!

Op het internet vind je ook veel gratis patronen. Op deze pagina vind je al een mooie greep uit het gratis aanbod. Maak bijvoorbeeld eens het rimpelrokje met elastiek. Het is een heel eenvoudig patroontje dat heel snel klaar is.

Een heel vernieuwend naaimagazine is La Maison Victor, dat nu twee jaar bestaat. Het is een enorm succes omdat je in één tijdschrift verschillende patronen terugvindt, net zoals Burda en Knippie, maar dan heel duidelijk uitgelegd, stap voor stap, met veel tekeningen. Het is dus veel toegankelijker dan die tijdschriften voor ervaren naaisters waar ik het eerder over had.

Maar er zijn nog zoveel andere leuke boeken, zoals Stof voor durf-het-zelvers, Love at First Stitch, Homemade Mini Couture, ...

5. Waar koop je je benodigdheden?

Het aanbod webshops die stoffen verkopen is ENORM. Google eens op 'webshop stoffen'. Maar natuurlijk is het altijd leuker om eens zelf aan die stofjes te gaan voelen. Winkels waar ik graag binnenspring, kriskras het land door, zijn 'De Stoffenkamer' (Gent), 'Les tissus du chien vert' (Brussel), 'Julija's shop' (Antwerpen) of 'Madeline de Stoffenmadam' (Lier). Het aanbod katoentjes met leuke prints is heel groot, maar er zijn ook winkels die zich meer toespitsen op stoffen voor volwassenen. MonDepot is een leuk concept. Je vindt er stoffen van uitstekende kwaliteit uit oudere collecties van grote merken, die je voor een meer dan redelijke prijs kunt kopen. En in Mechelen is er Marie Karo, waar je prachtige couturestoffen vindt. Ze verkopen ook stoffen uit de collectie van La Maison Victor.

Voor ritsen, knopen, elastiek, vlieseline, stikzijde enzovoort ga ik naar Veritas, op 200 meter van mijn voordeur. Maar je vindt al die spulletjes ('fournituren') ook in stoffenwinkels.

 ______________________________

Hopelijk heb ik je met deze tips al wat op weg geholpen. En natuurlijk zal het al eens misgaan. Maar als je stuk dan eindelijk klaar is, hoe hard je er ook aan hebt gezwoegd, dan loop je de hele dag op wolkjes. Een heel verslavend gevoel, dat zul je gauw genoeg merken!

Er zullen vast wel lezers zijn die het niet eens zijn met mijn tips, die wel zweren bij boekjes als Burda, of die je juist wel zouden aanraden een naaiopleiding te volgen, en misschien hebben die ook wel gelijk ... Maar ik geef deze tips puur vanuit mijn eigen ervaring als koppige plantrekker die niet op de voorste rij stond toen het geduld werd uitgedeeld.

donderdag 24 december 2015

Terugblik op een jaar verbouwen

Precies een jaar geleden begonnen we aan onze verbouwing. Verbouwing nummer 3. Wij hebben zo de gewoonte om compleet verliefd te worden op huizen waar veel mensen uit vluchten zodra ze er één voet in hebben gezet. Het is dan ook niet altijd gemakkelijk om potentieel te zien in een hopeloos verouderd, onlogisch ingedeeld en ongerieflijk huis. Maar zodra mijn man en ik zo'n huis binnenstappen, slaat onze fantasie compleet op hol. Zo ook met dit huis.

Het was een ongelooflijk jaar. Ik was zo verbouwingsmoe (3 complete verbouwingen in 10 jaar tijd) dat ik er alleen aan wou beginnen als ik niet meer moest kamperen en in mijn oude woning kon blijven tot de nieuwe af was. Want ik heb het allemaal gehad: de afwas doen boven het bad, hoogzwanger. Maandenlang koken op een kampeervuurtje, met twee jengelende peuters aan mijn been. Genoeg is genoeg. Verbouwing drie moest stressloos verlopen. Voor mij toch, want mijn man had er nog steeds ongelooflijk veel zin in en kon nog tegen een stootje.

Ik opende vanmorgen nog eens het mapje met de foto's die we tijdens het eerste bezoek namen. Ik had ze sindsdien niet meer bekeken. Ik kan zelf amper geloven dat we nu, slechts één jaar later, al zo ver staan. Het huis is nog lang niet af, maar het is wel al een dik halfjaar prima bewoonbaar. Nooit gedacht dat een verbouwing zo vlotjes kon gaan.

Ik besloot dan ook een voor-en-na te doen, in drie delen, eentje per verdieping. We beginnen met het gelijkvloers.

De inkomhal




De gang werd opnieuw betegeld (porcellanato van Villeroy & Boch), werd wit geverfd en kreeg een nieuwe, houten voordeur, volgens traditionele methoden gemaakt door Atelier Schrauwen. Hij werd aan beide kanten in Oval Room Blue van Farrow & Ball geschilderd.


De trap




De loper en de bloemen op de muur moesten eraan geloven. De trap wordt nu afgeschuurd (een werk van lange adem) en de stootborden en spijlen worden in Hardwick White van Farrow & Ball geverfd. De achterdeur bestaat nu volledig uit glas. 


De salon - straatkant

  


Dit was vroeger de salon van het huis. Nu is het aan de straatkant een zit- en leeshoekje bij de keuken. De vloer werd wit geschilderd en we plaatsten boekenplanken.


De salon - tuinkant




Hier kwam de keuken. Er werd ook een veranda aangebouwd, die momenteel wordt afgewerkt. Volgende week gaat het raam eruit en wordt deze ruimte weer een stukje groter en lichter.


De berging



Het is moeilijk te geloven, maar dit was oorspronkelijk de keuken. Wij maakten er een berging/wasruimte van die we niet meer zouden kunnen missen.


Het gangetje van de berging



Zachtroze en muntgroen zijn heel hip nu. Maar we hebben ze hier toch maar vervangen door wit.


Het toilet




Een toilet is niet altijd interessant, maar deze make-over vond ik nu toch wel het vermelden waard.

De volgende keer toon ik je wat we het afgelopen jaar klaarspeelden op de eerste verdieping.





donderdag 10 december 2015

Koffertje vol mooie herinneringen

Je hebt ze vast ook nog, die unieke fragmentjes uit het leven van je baby, gevat in een echografie, een pyjamaatje, een tandje, een haarlok, ...

Ik heb er twee koffertjes vol van, één voor elk kind. Er zitten geboortekaartjes in, zwangerschapstests zelfs, heen-en-weerschriftjes van de kribbe, het polsbandje van de kraamafdeling, ...

Elliots spulletjes zitten in een leuk, stoer koffertje. Voor June maakte ik zelf een koffertje, met restjes uit mijn stoffenmand. Ik gebruikte hiervoor het patroon uit Mon atelier couture van Sylvie Blondeau.

Toevallig kreeg ik net vandaag het aanbod nieuwe workshops van Madeline De Stoffenmadam binnen, en in januari staat dit koffertje er op het programma.


Waar is de tijd dat ze zelf nog in dit koffertje zou hebben gepast?

zaterdag 5 december 2015

Mijn kerstekind

Vannacht kwam de Sint. En wat hebben de kinderen vanmorgen toch mooi gespeeld met hun nieuwe speelgoed. Zeker een kwartier lang! Want June was vooral in haar nopjes met het cadeautje dat kort daarna werd binnengesleurd: onze oh denneboom!


De doos met kerstballen en lichtjes werd uit de kelder gehaald en mijn enthousiaste kerstekind, dat prompt de kerstsokken uit de doos aantrok, ging ermee aan de slag.


Onze boom hangt trouwens vol nostalgie. De voorbije jaren vond ik in Kringwinkels heel wat oude en heerlijk foute kerstballen, maar ook elders vond ik leuke, nieuwe exemplaren.





June draagt een rokje dat ik deze week snel in elkaar stak, met een stofje van Elizabeth's Studio dat ik bij Klijntje bestelde. Het patroon komt van Handmade Mieke en het rokje zit in minder dan een uur in elkaar. Een ideaal patroon voor beginners, trouwens!

De sokken (de groene, niet de rode) komen van Kousen & Karton.

woensdag 18 november 2015

Pinterest: mijn rode lijn

Weet je wat ik interessant vind? Zo af en toe eens in mijn Pinterest-mapjes kijken en me erover verbazen dat ik telkens weer op dezelfde dingen val, zonder dat ik dat echt besef op het moment dat ik de foto pin.

Op mijn pagina zie ik bijvoorbeeld telkens weer dezelfde elementen terugkomen.

Accenten in oude, vuile kleuren

showhome.nl

decortherapia.blogspot.com.ar

Voor mijn eigen huis ben ik bijvoorbeeld zachte, "vuile" kleurtjes aan het uitzoeken om alle deuren die op de (witte) gang uitkomen mee te verven. En er zullen geen twee deuren dezelfde kleur hebben. De kleuren vind ik bij Farrow & Ball, mijn favoriete verfmerk. Ook de stoelen aan de eettafel krijgen binnenkort allemaal verschillende kleurtjes.

Oosterse tapijten

Een wit interieur steriel? Niet als je het inricht met oosterse tapijten of kilims!

thedesignfiles.net

In mijn huis liggen helaas maar weinig tapijten, omdat honden en poezen die ziek zijn, ABSOLUUT op een zachte ondergrond moeten overgeven. Wie weet waarom mag me dat eens komen uitleggen. Maar in de (leef)keuken ligt wel een oosters tapijt dat nog van mijn grootmoeder is geweest.

Oude spiegels

notmybeautifulhome.tumblr.com

Ik hang ze op alsof het mooie schilderijtjes zijn, dus niet enkel boven een wasbakje of naast de jassen in de gang. De mooiste exemplaren vind ik die hele oude, met van die bruine vlekjes op. Krassen zijn ook geen bezwaar. En spiegels in combinatie met planten en "vuile kleurtjes", zoals hierboven, dat vind ik al helemaal geweldig.

Planten

Oh ja, planten! Hoe meer hoe liever! Je wordt er bovendien gelukkig van. En er zijn massa's planten die echt niet veeleisend zijn. Denk maar aan vetplantjes of cactussen. Je kunt ze ophangen, er een hele tafel mee bezetten, of zelfs een laatje opentrekken om daar een hangplantje in te zetten. Planten beperken zich niet meer tot de vensterbank, en de mogelijkheden zijn eindeloos! Persoonlijk ben ik een grote fan van planten in een wit interieur, uiteraard gecombineerd met ... oosterse tapijten!

turbulences-deco.fr



Boeken, boeken, boeken!


Ik ben me mentaal aan het voorbereiden op een omschakeling naar een eReader, maar niet tot onze boekenmuur helemaal is gevuld. Boeken zijn zoooooo gezellig en geven je interieur zoveel warmte.

dosfamily.com
lonny.com

Moet ik er nog bij vertellen dat ze prachtig combineren met oosterse tapijten en planten?

Krijtwanden

lastdaysofspring.com

Een must in mijn leefkeuken. We lieten onlangs een veranda plaatsen en wachten nu op de afwerking. Maar een krijtmuur zal er zeker komen!
Je hoeft trouwens niet eens een muur vrij te maken. Ook een deur leent zich perfect voor krijtverf. Of wat dacht je van een koelkast bekleed met krijtbordfolie?

Muren vol kaders

disfunctionaldesigns.blogspot.nl
girlinlondon.tumblr.com

Ze zijn ook leuk boven een deur, of enkel in een hoek, alsof ze op een hoopje werden geblazen.
Het is ongelooflijk leuk om hiermee te spelen én om naar die kaders en schilderijtjes op zoek te gaan. Ik schreef er hier meer over.

Een wit canvas

Ondanks mijn lang, donker haar en 5 hoofdzakelijk zwarte huisdieren hebben we alle houten vloeren in ons huis wit geverfd. Ook de muren zijn allemaal wit (RAL 9010). Hoewel we veel, veel stofzuigen, heb ik me die keuze nog niet beklaagd. Het huis lijkt zoveel lichter, en mijn planten doen het beter dan ooit.

myscandinavianhome.blogspot.com
design-vox.com

Voeg al die elementen samen - witte muren en vloeren, boeken, oosterse tapijten, planten, veel kaders en spiegels aan de muren - en je hebt een samenvatting van mijn interieur.

Wat zouden we toch doen zonder Pinterest?

zondag 8 november 2015

Kleine gelukjes (en ontdekkingen)

Ik heb een heerlijke week achter de rug. Ik nam een paar dagjes verlof om enkel leuke dingen te doen, zonder de stofzuiger achterna te lopen, de boel een klein beetje de boel te laten, en ook de tijd te nemen om lekker lang te lezen en te breien. Daar knapt een mens van op!

Enkele hoogtepunten uit de afgelopen herfstweek ...

Klein gelukje 1: 
We maakten een heuse halloweenmaaltijd om samen met vrienden van te griezelen


Voor de soep vulden we pompoenen met Tomme de Savoie, room, knoflook en tijm en lieten die lekker zacht worden in de oven. Kommetjes heb je zo al niet meer nodig. Het recept vind je hier.

Ik maakte ook lasagne met spinnetjes van zwarte olijven op. In plaats van spinnetjes kun je ook spookjes uit plakjes mozzarella snijden, met kleine stukjes zwarte olijf als oogjes.


Maar er waren ook hapjes, zoals deze mummies, al gaan ze een beetje de mist in. Ze hadden oogjes moeten hebben, maar toen ik naar de fles mosterd greep om die te maken, steeg er onder de kinderen een luid gekrijs op. Halloween geslaagd, leek me. Maar ik heb de mosterd dan toch maar achterwege gelaten.

De heksembezems maakte ik met van die kaas die je in slierten kunt afpellen. De stelen zijn zouten stokjes.

Klein gelukje 2: eten bij Chix

Ik ben niet echt een carnivoor, maar weerstaan aan de geur van gebraden kip, daar heb ik het wreed moeilijk mee! En die geur komt je meteen tegemoet als je Chix nadert, een kiprestaurant in Gent. Hier staat enkel gebraden kip op het menu, maar dan wel biologische kip die wat heeft mogen rondlopen voor ze haar kopje legde.

In tegenstelling tot de drankkaart is het menu heel eenvoudig: kip, drie soorten 'patat', geroosterde groenten en een sausje. Ik bestelde een bil (een halve of hele kip kan ook), in boter gebakken patatjes, geroosterde pompoen (ik wist niet dat 'gewoon' pompoen zo lekker kon zijn!) en aioli (o man, aioli!). Voor vegetariërs is er de 'kip curry zonder kip'.

Al dat lekkers wordt geserveerd in heerlijk ouderwets servies van email van Falcon Enamelware, waar ik zwaar fan van ben, maar dat je gelukkig ook in een meer betaalbare variant bij Dille & Kamille vindt. Aan deze tafel, met gerechten die uitblinken in eenvoud, zou je bijna geloven dat je bij je overgrootmoeder aan tafel zit.



En ja, ik weet dat ik een foto had moeten nemen vóór ik begon te eten, maar mijn instinct en goesting om in mijn bord te vliegen namen even bezit van mij ...

Klein gelukje 3: Us

Een aanrader van deze boekenworm, en wat ben ik blij dat ik haar gevolgd ben! Dit is zo'n boek dat je zo verschrikkelijk graag leest, dat wanneer je het uit hebt je het gevoel hebt dat je voorgoed afscheid moest nemen van hele goede vrienden, vrienden die helemaal onder je huid zijn gekropen. Weet je wat ik bedoel? Meestal begin ik redelijk snel weer in een nieuw boek als het vorige is uitgelezen, maar nu had ik toch even een 'momentje' nodig.


Us werd geschreven door David Nicholls en werd vertaald als 'Wij'. Ik kan niet wachten tot ik zijn One Day in mijn pollen krijg!

zondag 25 oktober 2015

Lora & alweer een lifehack

Je hebt het misschien al gemerkt: ik ben de laatste tijd veel productiever in het naaidepartement.

Dat zit zo. 's Avonds, zodra het donker is, ben ik tot niets meer in staat, want ik val in slaap zodra ik me neerzet. Alleen achter de computer heb ik daar geen last van. Ik maak overdag altijd grootse plannen om 's avonds te naaien, maar zodra het donker wordt slaat de melatonine genadeloos toe en lijkt de minste inspanning onoverkomelijk.

En toen kreeg ik plots - eureka - het schitterende idee om een uurtje naaien overdag te ruilen voor een uurtje vertalen 's avonds. A ja, want achter de computer word ik zo snel niet moe!

Zo komt het dat ik elke dag van 16 tot 17 uur achter mijn naaimachine of kniptafel kruip en mijn vertaalwerk 's avonds nog een uurtje inhaal. En ik ben nog nooit zo productief geweest! Win-win, wederom!

De afgelopen week maakte ik de Lora jurk uit het september-oktobernummer 2015 van La Maison Victor. Een heerlijk jurkje, maar je moet wel de juiste maat maken en eventueel innemen aan de heupen. Anders wordt het een zak. De jurk valt op maat, dus als je confectiemaat een 38 is, maak dan ook een 38.

Dit is mijn versie (maat 38, beetje ingenomen aan de heupen).




Stof: MonDepot

maandag 19 oktober 2015

Blauwe hondjes

Na dochter June werd ook zoon Elliot in een nieuw jasje gestoken.

Zowat een jaar geleden bestelde ik bij La Maison Victor 'donkerblauwe' suèdine. Want daar staat de zoon keigoed mee, met donkerblauw.

Maar wat bracht meneer de postbode? Pikzwarte suèdine. Na een mailtje naar LMV kreeg ik het antwoord dat het wel degelijk donkerblauw was, want de leverancier had dat gezegd. En als het licht echt heel erg goed zat, dan zou ik wel zien dat het donkerblauw was. Ik had graag verder gediscussieerd, maar des goûts et des couleurs ... Je weet wel. Maar hield ik de stof tegen mijn zwarte hondjes, dan zag ik geen verschil.

Ondertussen heb ik werk gemaakt van het jasje, de Bob uit La Maison Victor, editie januari-februari 2015.

En weet je wat? Ik moet het toegeven, met het schaamrood op mijn wangen ... 

Mijn hondjes zijn inderdaad donkerblauw!





vrijdag 16 oktober 2015

June en haar Jackie

June werd in een nieuw jasje gestoken. En net als anderhalf jaar geleden viel de keuze op mantelpatroon Jackie.

Ik kocht deze wollen mantelstof bij MonDepot en voerde met deze jungleprint van bij Madeline de Stoffenmadam. De vintage knoopjes vond ik in een grote knoopjesbak in Blender Vintage Shop.

Het rugpasje en het kraagje werkte ik af met goudkleurige paspel. Ik gebruikte voor dit winterjasje ook een warme tussenvoering (Veritas).

De kniekousjes komen van Kousen & Karton. Het rokje met de beren maakte ik een hele tijd geleden al.

Het manteltje was sneller ingeblikt dan de foto's. June had pijn aan haar goesting.
Van de zowat 100 foto's die ik trok keek ze op zeker 80 foto's scheel (haar lievelingspose) en er waren tranen omdat broer met de snoeppot ging lopen. Enfin, een hele show en uiteindelijk maar een paar foto's die er nog wat mee door kunnen.