zondag 4 november 2018

Het scrumbord voor kinderen

Dit najaar zit ik voor het Nieuwsblad in een panel van moeders die tips delen waarmee het leven met kinderen net ietsje vlotter zou moeten verlopen. In de eerste aflevering leerde ik zelf meer over het scrumbord, een takenbord dat mensen die in een team werken een overzicht geeft van de taken die nog moeten gebeuren en de taken die al zijn afgehandeld. Maar wat zo goed werkt op de werkvloer, is ook perfect toe te passen in je gezin!




Kinderen staan op en hebben in vaak een korte tijd een hoop taakjes af te handelen. Ze moeten zich aankleden, hun brooddoos maken, hun drinkbus vullen, soms ook een tablet of gsm meenemen... En na school begint het gewoon opnieuw: jassen en schoenen moeten worden opgeruimd, de brooddoos en de koekendoos moeten in de vaatwasser, het huiswerk moet worden gemaakt... Al wat oudere kinderen moeten daarnaast soms ook klusjes doen, zoals de vaatwasser leegmaken of de tafel dekken. En nog later op de avond gaat het weer richting badkamer om zich te wassen en tanden te poetsen. Het zijn routinetaakjes die ondertussen al vanzelf zouden moeten gaan, maar zonder herinneringen (en veel geroep op de drukke momenten) van onze kant blijven kinderen vaak gewoon ter plaatse trappelen. Of hangen, in veel gevallen.





Het principe van zo'n scrumbord is eenvoudig: je noteert of tekent de taakjes op een kaartje of eenvoudige post-it en hangt die op een bord in een vak 'te doen'. Is het taakje uitgevoerd, dan mag het kaartje naar het vak 'gedaan'. Dit schept niet alleen een duidelijk overzicht van wat er nog moet gebeuren, het geeft het kind ook controle, wat ze altijd fijn vinden. En ook belangrijk: het voorkomt dat er belangrijke dingen vergeten worden, zoals medicatie, een zwemzak of een huissleutel. 's Avonds voor het slapengaan of vlak voor de kinderen thuiskomen van school doorloop jij (de scrum master) gewoon alle kaartjes in je voorraad en kies je er de juiste uit. Zo wordt hier nog maar zelden iets vergeten, en het neemt dus ook bij mij een hoop druk weg omdat ik niet meer aan alles moet denken. Zo heeft de oudste hier een kaartje waarop staat dat hij zijn tablet moet opladen, zodat hij er 's morgens met een opgeladen batterij mee naar school kan. Hetzelfde met wassen: als ook het haar moet worden gewassen, dan zal dat duidelijk zijn aangegeven op het scrumbord. Ik moet er dus veel minder woorden aan vuilmaken. Of dat is op termijn toch de bedoeling!



Ik vond pictogrammen op deze website (scholen gebruiken die ook), zette er een korte tekst onder, drukte ze af, lamineerde ze met een laminator (dat kost echt niet veel en je gebruikt het voor van alles en nog wat) en maakte er kaartjes van. Zolang je papier niet te dik is, kun je die gelamineerde vellen perfect knippen. Op de achterkant kleefde ik magneettape van Hema, zodat ze op de koelkast blijven hangen. Op de koelkast maakte ik met washitape 2 vakken per kind: eentje voor de nog niet uitgevoerde taakjes en eentje voor de afgewerkte taakjes.

Ik deel de kaartjes die ik voor mijn kinderen maakte onder deze blogpost. Uiteraard gebruik je enkel wat je nodig hebt en maak je gewoon nieuwe met eventueel de pictogrammen op de website van Sclera, of je tekent ze gewoon zelf. Om die pictogrammen in de vakjes te kleven, gebruikte ik trouwens het Knipprogramma van Microsoft (staat standaard op veel computers).

Je zult ook zien dat ik beloningskaartjes voorzag, wat altijd handig kan zijn als je ze extra wilt motiveren of er een beloning aan wilt koppelen. Een halfuurtje 'schermpje' als je scrumbord om 20 uur leeg is, bijvoorbeeld. Of een halfuur voor een vlotte ochtend en een halfuur voor een vlotte avond, voor de al wat oudere kinderen.

Werkt het systeem hier vlekkeloos? Neen. Ik moet de kinderen regelmatig doorverwijzen naar hun scrumbord, omdat ze niet de reflex hebben om er zelf naar te kijken (lees: ze zijn niet op zoek naar taakjes). Maar sinds het bord gebeurt het nog maar zelden dat de kinderen iets belangrijks vergeten meenemen naar school. En vragen ze of ze op hun schermpje mogen, dan vraag ik "Is je scrumbord leeg?" en dan weten ze meestal genoeg!


Scrum by Judith De Meester on Scribd

dinsdag 16 oktober 2018

Leuke uitstap: griezelen in Bellewaerde

Afgelopen zaterdag trokken wij samen met Maison Slash en een stralende nazomerzon naar Bellewaerde, dat van 13 oktober tot 4 november helemaal in het teken staat van Halloween en een uitbundig en huiveringwekkend Fïesta Mortal viert!

Het hele pretpark tooide zich speciaal voor de gelegenheid in een wel heel eng pak, met echt overal skeletten, afgehakte hoofden en vooral heel veel pompoenen. Luguber? Toch wel. Leuk? Absoluut!

Je vindt er nu ook vier spookhuizen. Toen ik las dat ze afgeraden zijn onder de leeftijd van 14 jaar besloot ik al niet naar binnen te gaan en mezelf de stress te besparen. Want ik schrik echt wel heel snel. Of... oké, ik ben gewoon een bangerik. Ons gezelschap ging in groep naar binnen maar regelmatig kwam er eentje gillend teruggelopen. Slechts een handjevol was koelbloedig genoeg om de man met de kettingzaag en de zombies te omzeilen en de uitgang te bereiken. Echt niet voor gevoelige zielen, dat!

Wij waren er op een warme en heel zonnige dag. Het leek wel zomer en toch was de herfst in al zijn kleurenpracht hier alomtegenwoordig. Een bijzonder sfeertje dus!













Nieuwsgierig wat je er met de kinderen kunt doen en wanneer je ze best thuis laat om nachtmerries in de kiem te smoren? Kijk dan hier verder!



dinsdag 9 oktober 2018

Kinderboerderij La Ferme Nos Pilifs

Afgelopen vrijdag vierde Junes school de Dag van de Leerkracht met een vrije dag. Het zonnetje zou zich die dag ook van haar beste kant laten zien, dus ik maakte plannen om iets leuks te doen met haar en vriendinnetje Ella (oftewel de Olijke Tweeling). Op Instagram vroeg ik tips voor leuke activiteiten met dieren en kreeg ik verrassend vaak de antwoorden 'wandelen met alpaca's' en 'koeien knuffelen'. Heel interessant dat, maar helaas bleek het niet gemakkelijk om in de herfst en op een schooldag iets te vinden dat niet enkel toegankelijk was voor groepen. En omdat ik die vrijdagochtend ook nog een paar deadlines moest zien te tackelen, besloten we uiteindelijk toch maar weer naar die good ol' kinderboerderij dicht bij huis te gaan: La Ferme Nos Pilifs. Maar eenmaal daar dacht ik: verdorie, we mogen best trots zijn op deze fijne boerderij, in Brussel nog wel! Dus dat verdient een blogpostje!









La Ferme Nos Pilifs ligt naast het militair hospitaal in Neder-Over-Heembeek. Het is een sociale werkplaats met boerderij, moestuinen, houtatelier, bijenkorven, biowinkel, bakkerij, plantencentrum en brasserie. De toegang is gratis. Op de boerderij vind je kippen, paarden, ezels, schapen, varkens, eenden enz. Er is een klein speeltuintje aan de brasserie en in het bos kunnen kinderen naar hartenlust met takken en houtblokken sleuren om een kamp te bouwen. Een alles-in-één-ervaring dus! Ik heb er nog nooit een grote drukte meegemaakt, maar het zou ook kunnen dat ik mijn momenten altijd slim uitkies.

De website vind je hier (wel enkel in het Frans).

La Ferme Nos Pilifs ligt trouwens pal tegenover De Betovering, een avonturenspel in de natuur met een middeleeuwse setting. Dus je kunt er gemakkelijk een daguitstap van maken!



woensdag 26 september 2018

Kookboek onder de loep: Simpel van Ottolenghi

Wie hier wel eens komt piepen weet dat ik voor uitgeverijen wel eens kookboeken recenseer. Dat voedt mijn kookboekenverslaving, maar ik neem die taak ook wel serieus en kook me dan ook graag een weg door dat boek om een gegrond oordeel te kunnen vormen. Deze keer deed ik dat met dubbel zoveel plezier, want het kookboek onder mijn loep is niet minder dan Simpel, de jongste telg van mijn kookgoeroe: Yotam Ottolenghi.



Wie hem nog niet kent (echt??): Ottolenghi staat bekend om zijn oosters geïnspireerde gerechten, zijn royaal gebruik van specerijen en zijn nogal moeilijk vindbare ingrediënten. Wie uit zijn boeken kookt, stapt dus niet zomaar het GB'ke om de hoek binnen om aan zijn gerief te komen. 

Het is dus ook mede door Ottolenghi dat wij jaren geleden van supermarkt veranderden (ik ben nu een trouwe Delhaize-bezoeker). Tegenwoordig is het echter veel gemakkelijker geworden om aan de typische Ottolenghi-kruiden te geraken, en tot mijn grote vreugde vind je nu bijvoorbeeld ook gekonfijte citroenen in de rekken.

Sinds het kookboek op 6 september verscheen, kookten we al een stuk of tien gerechten uit het boek (and still counting) en ik ben grote fan! Voor alle duidelijkheid: ik word niet betaald om reclame te maken, maar kreeg dus een recensie-exemplaar om... een recensie te schrijven. Ik MOET dus niet enthousiast doen over dit boek. Maar ik ben het ongelooflijk keihard wel!

Ottolenghi werkte voor dit boek met handige iconen die je in een oogopslag de belangrijkste kenmerken van een recept geven:

  • S voor Snel, binnen 30 minuten bereid
  • I voor niet meer dan 10 ingrediënten
  • M voor Maak van tevoren
  • P voor Provisiekast (veel gebeurt met producten uit de voorraadkast)
  • E voor Echt makkelijk
  • L voor: Lekker lui
Een greep uit de recepten die ik maakte, in beelden:

Gesmoorde prei met eieren en za'atar

Geroosterde aubergine met ansjovis en oregano

Frittata met courgette en ciabatta

Pizza bianca met aardappel, ansjovis en salie

Bulgur met tomaat, aubergine en citroenyoghurt

Geurige olijfoliepuree

Vijgenclafoutis met tijm

Om deze recensie zo zinvol mogelijk te maken, vroeg ik in mijn Instagram Stories wat jullie graag over dit langverwachte kookboek wilden weten. Dit zijn de meest gestelde vragen:

  • Moet je alle ingrediënten weer in 10 verschillende winkels gaan zoeken? 
Neen, supermarkten stonden gelukkig ook niet stil. Je moet gewoon weten waar je het best boodschappen doet. Ik vond alle ingrediënten voor de gerechten op de foto's gewoon in Delhaize, al zijn er ook gerechten waar je bijvoorbeeld zwarte knoflook of rozenharissa voor nodig hebt, en dan moet je 't wel wat verder gaan zoeken. Maar echt, voor de meeste ingrediënten uit dit boek is dat niet eens nodig. En anders maak je één keer een uitstapje naar een oosterse winkel en sla je een voorraadje in. Het is ook altijd leuk om nieuwe ontdekkingen te doen!

  • Zijn het gewone ingrediënten of 'speciallekes'? 
Beide. Ottolenghi doet magische dingen met een ordinaire bloemkool of wortelen, maar gebruikt daar zoals altijd wel bijzondere kruiden voor. Komijn en kardemom zijn bijvoorbeeld graag geziene gasten in veel van zijn recepten. Aan sommige smaken moet je misschien even wennen, maar het loont echt de moeite om het een kans te geven!

  • Staan er veel vegetarische gerechten in? 
Genoeg. Wij eten thuis geen vlees (wel vis), maar ik vond meer dan genoeg keuze. Vegan wordt misschien wel een beetje moeilijker, maar niet onmogelijk...

  • Zijn de gerechten kindvriendelijk? 
Tenzij je kinderen opgroeiden met oosterse smaken, niet echt nee. Zelfs aardappelpuree maakt Ottolenghi met tijm en geraspte citroen, dus voor kinderen zijn deze gerechten wel een uitdaging. Mijn kinderen aten de voorbije weken dan ook niet toevallig meer wortelstoep, appelmoes en fishsticks dan anders.

  • Kun je ze na een werkdag nog maken met kinderen in huis?
Absoluut! De gerechten maken duurt niet langer dan pakweg een gerecht van Jeroen Meus of Jamie Oliver maken, maar natuurlijk wel iets langer dan patatjes koken en een pot bonen in tomatensaus opentrekken.

  • Is dit boek even wauw als de andere boeken? 
Absoluut, en voor mijn part zelfs 'wauwer' omdat de gerechten zoveel sneller klaar zijn en toch ongelooflijk lekker zijn, zonder af te doen aan de typische Ottolenghi-smaak en altijd met een verrassingseffect.

  • Is dit boek echt simpel? 
Dat moet ik nuanceren... Als je op wolken loopt omdat je eerste omelet is gelukt of steigert bij het idee zelf pizzadeeg te moeten maken, dan kan dit boek behoorlijk afschrikken. Maar als je Ottolenghi al kent, dan zul je Simpel inderdaad simpeler vinden.

Wat toch straf blijft bij Ottolenghi is dat elk recept hier een succes is. Met andere kookboeken kun je al van een succes spreken als er van de vijf eentje bij zit waar je echt van onder de indruk bent en dat je vaker op tafel wilt zetten. Zijn kookboeken zijn ook de enige waaruit ik durf koken voor gasten zonder het gerecht eerst 'in intieme kring' te testen. Blijft toch een straffe prestatie voor een kok!

Simpel wordt uitgegeven bij Fontaine Uitgevers, telt 320 pagina's en kost € 29,99.

zaterdag 22 september 2018

Onze rondreis door Zweden: Öland

Ik zou het hoofdstuk Zweden het liefst van al nooit afsluiten, maar het is hier op mijn blog nu wel welletjes geweest met dat reisverslag. Daarom, het laatste deel, met onze laatste bestemming in deze heerlijke roadtrip: Öland!


Hieronder zie je de route die we aflegden om daar uiteindelijk te geraken.


En zoals de naam al wat verklapt, is Öland een eiland. Je bereikt het via een brug in Kalmar. We verbleven hier in dit ecologische hotel. Het duurste uit al onze huisjes in Zweden, maar dat kwam omdat we er 2 hotelkamers moesten boeken voor ons vier. Je kunt er echter ook huisjes/appartementen huren, maar die waren toen helaas niet beschikbaar. Je krijgt er niet alleen een heerlijk bio-ontbijtbuffet maar je kunt er ook allerlei ecologische producten kopen, van zeep tot tandenborstels over interieurartikelen. Een heel fijn, intiem hotelletje met een strandsfeertje!





Omdat het ons nog niet was gelukt zeehonden te spotten, trokken we de avond van onze aankomst naar zee via een reusachtige wilde weide die vol koeien stond. Dat was wel een beetje eng omdat er kalfjes bij de koeien liepen en die moeders ons argwanend aankeken (hoe zou je zelf zijn), maar we deden het al helemaal in onze broek toen er plots een gigantische zwarte stier op ons pad stond. Grote omweg gemaakt en met een bang hartje verder getrokken. Ik had daar een foto van kunnen maken, maar dat was niet gemakkelijk omdat ik voor mijn leven rende op dat moment. Volgende keer beter.

Maar we werden beloond met zeehondjes, al zaten die ver in zee te zonnen op dikke keien en konden we ze amper zien. Maar hey, ze waren er, dus dat kan van onze bucket list worden geschrapt!

De volgende dag trokken we op verkenning van het zuidelijk deel van het eiland en doorkruisten we het agrarische landschap dat door Unesco werd uitgeroepen tot werelderfgoed. Ook ontdekten we dat dit eiland volstaat met schattige rode windmolentjes.



Het was hier ook behoorlijk warm, dus zwemmen stond (eindelijk) ook op de planning hier. We werden niet getrakteerd op witte zandstranden, maar wel op een strandje vol keien en dennennaalden aan het bos, maar dat vonden we des te charmanter, al oordeelden onze voetjes daar ander over.




We genoten dat laatste dagje in Zweden nog volop van het zonnetje en die prachtige landschappen die ik nog steeds zo hard mis. Ik heb de voorbije jaren graag in de stad gewoond, maar sinds Zweden is er bij ons allemaal iets veranderd. Die rust, dat immense respect voor de natuur, de ruimte… We hebben ervan geproefd en het laat ons niet meer los. Wie weet. Ooit.







De volgende ochtend vertrokken we vroeg om nog een dagje in Kopenhagen door te brengen (met overnachting in Denemarken), en hoewel het echt een fantastische stad is, was het geen goed idee om eerst twee weken rond te trekken in Zweden om dan de confrontatie met een drukke, luide stad aan te gaan. We zijn blij dat we Kopenhagen hebben gezien, maar de drukte werd ons toch al snel te veel. We hadden het dus beter omgekeerd gedaan: eerst Kopenhagen, dan onze reis door Zweden.



Bedankt om met ons mee te genieten, en veel plezier aan wie zich door mijn verslagjes liet inspireren en nu ook een reis naar Zweden plant!
  


vrijdag 14 september 2018

Onze rondreis door Zweden: Östergötland

Hier is ie dan eindelijk: het volgende deel in onze rondreis door Zweden! Dit vierde verslagje liet wat op zich wachten, maar zo kan ik zelf wel langer nagenieten natuurlijk.

Na ons verblijf in de bossen van Värmland begonnen we weer aan onze terugreis, maar gelukkig met een grote omweg en veel stops. Want we gaan nog niet naar huis (belange niet, belange niet).




Onze reis richting Öland bracht ons door de provincie Östergötland, met een heel ander landschap dan dat waar we vandaan kwamen. Hier veel weilanden en boerderijen, en duidelijk toch ook wel een rijkere streek.


We hadden (alweer via Booking) een overnachting geboekt op een boerderij met wijn- en appelgaard die zijn eigen wijn en appelsap maakt, maar ik ben zo stom geweest om in mijn enthousiasme enkel filmpjes van dit plekje te maken, en bijna geen foto's. Ik ga je dus naar hier moeten doorverwijzen, of naar mijn Stories op Instagram. In ieder geval: topadres, met het lekkerste en meest luxueuze ontbijt van allemaal. In het weekend en het hoogseizoen kun je hier ook pizza uit de houtoven eten, maar helaas voor ons was het noch weekend, noch hoogseizoen op dat moment… We moesten er wel een badkamer met de andere gasten delen, maar dat was voor ons geen probleem want… er waren geen andere gasten (voordeel van het laagseizoen)!

We genoten er wel van het gezelschap van een speelse, jonge hond en vrijlopende kippen met hun trotse haan.



We bleven hier maar één nachtje, dus veel deden we hier niet, maar we brachten wel een namiddag door in het vogelreservaat vlakbij, van waaruit je een mooie wandeling kunt maken door velden met nieuwsgierige koeien.






Let ook op de schattige wolkjes op mijn foto's, want die waren onderaan vaak blauw gekleurd.  Zweden is immers bezaaid met meren die de wolkjes bij zonnig weer blauw kleuren. Heel bijzonder!

En eten? In Zweden gaan werknemers 's middags vaak heel goedkoop lunchen in een restaurant dat husmankost oftewel een degelijke, traditionele Zweedse maaltijd serveert. Vaak is dat in buffetvorm, met inbegrip van een slaatje vooraf, drank en koffie als afsluitertje. Wij vonden ze niet gemakkelijk (we zaten ook niet vaak tussen de werknemers), maar hier ontdekten we echt een fantastisch adres: Väderstad Centralkrog, in het nabijgelegen Väderstad. Voor 10 euro per persoon eet je daar je buikje rond en het eten was echt heel lekker! We hadden bijna spijt dat we daar geen twee weken zaten!

  

We bleven hier eigenlijk heel kort, maar het was eigenlijk onze meest verrassende bestemming van de hele reis. Misschien net omdat we hier niet zoveel van hadden verwacht… Hier keren we dus met veel plezier eens terug!