vrijdag 21 juli 2017

Die jeugd van tegenwoordig

Ik had het allemaal zo mooi geregeld, die grote vakantie. Speelpleinwerking, een kampje, een reis ... Want mijn man en ik werken wel thuis en de kinderen kunnen in principe thuisblijven, maar ons vertaalwerk staat dan onvermijdelijk vol fouten omdat we voortdurend uit onze concentratie worden gehaald. Dus ja, ik was heel blij dat die vakantie zo goed was gevuld, met regelmatig wat vrije tijd om samen door te brengen.



Maar toen brak Elliot zijn arm en veranderde alles. Speelpleinwerking mag hij van de orthopedist op zijn buik schrijven. Dus nu zit hij thuis, vaak met zijn zus, want "als mijn broer thuis mag blijven, dan ik toch ook?"

Ze kijken vaak tv en spelen regelmatig op hun Nintendo of iPad, al dan niet stiekem. Toegegeven, dat is gemakkelijk, want het is stil in huis en wij kunnen werken. Maar toch heb ik het daar heel moeilijk mee. Kinderen moeten ook spelen. Maar zet je een figuurlijk slot op al die schermpjes, dan gaan ze binnen de kortste keren rond je hangen en ruzie maken. Lezen doen ze niet, want "dat is saai". We hebben bakken speelgoed, maar die staan ondertussen op zolder, want er wordt nooit mee gespeeld. Gezelschapsspelletjes worden enkel bovengehaald wanneer wij meespelen, want June doet dat niet graag en het leidt onvermijdelijk tot ruzie. June is graag op haar eentje, Elliot heeft altijd gezelschap nodig. Het gevolg is dat Elliot zijn zus gaat lastigvallen en June hem gaat negeren. Het is een vicieuze cirkel waar we niet uit lijken te geraken.

Mijn man heeft er minder problemen mee om de kinderen lang tv te laten kijken, want hij deed dat als kind ook. Anderen opperen dat moderne kinderen nu eenmaal schermpjeskinderen zijn, dat je je daar maar het best bij kunt neerleggen. Maar dat kan ik niet ... Ik weet dat de tijden veranderen, maar ik kan nooit geloven dat kinderen hier beter van worden. Er moet een gezond evenwicht zijn. Ik keek als kind zelden tv en kon samen met mijn broer of neefjes en nichtjes echt mooi spelen, vaak buiten maar bij slecht weer ook binnen. Onze fantasie was grenzeloos. Mijn kinderen lijken dat niet te kunnen, zijn enkel nog geïnteresseerd in die stomme schermpjes en dat vind ik zo jammer.

En soms heb ik een ingeving en roep ik een nieuwe regel in het leven. We hebben nu bijvoorbeeld afgesproken dat als ze een groot deel van de dag mooi samen (of alleen) hebben gespeeld, ze in de namiddag wat op de iPad mogen spelen of tv mogen kijken. Dat lijkt voorlopig te werken, want ze spelen nu ziekenhuis met alle knuffels die ze hebben. Ze giechelen en werkten zelfs al samen om achter mijn rug koeken te stelen. Ik geniet ervan om ze zo samen te zien! De rommel is niet te overzien, maar ook dat lost de belofte op schermpjestijd wel op straks. Het is beangstigend te zien wat kinderen zoal niet doen om op dat ding te mogen ...

Maar ik weet nu al dat het niet lang zal duren, dat er snel weer ruzie van komt en dat de wanhoop en stress op werkdagen dan weer toeslaan. Maar ik kan het maar proberen, zoals ik al zoveel heb geprobeerd ...

Ik ben vast niet de enige met die frustratie, al zal gelukkig niet iedereen werk en kinderen moeten combineren. Hoe vinden jullie het evenwicht? Elke tip is welkom!

25 opmerkingen:

  1. Ik moet eerlijk zeggen dat ik kinderen heb die heel graag buiten spelen. In de boomhut, met de kippen, met de paarden, een heel playmobil dorp bouwen, limonade maken en op straat verkopen, met elkaar. Wij hebben vier kinderen, en als het eens ruzie is dan wisselen de "teams", waardoor ruzies vaak snel opgelost zijn. Hier is de regel dat ze tot het ontbijt op een scherm mogen kijken en daarna moeten gaan spelen. Hier ook thuiswerken, maar dat gaat goed omdat ze elkaar wel kunnen bezig houden hier. Nu ik mijn verhaal teruglees zie ik wel dat je hier natuurlijk helemaal niks aan hebt, ;-p
    Zijn er geen vriendjes voor Eliot die een middagje kunnen komen spelen, zodat June dan ook alleen kan spelen, en ze daarna wel weer een dagje samen kunnen spelen?
    groetjes Florence

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, wat leuk! Ja, met vier kinderen is er meer keuze natuurlijk :-) Vriendjes komen er genoeg spelen, maar dat vindt June dan ook wel gezellig ;-)

      Verwijderen
  2. Hier kunnen ze schermtijd verdienen door groente te eten en in hun eigen bed te slapen. Ze mogen 's morgens tussen 8 en 10 tv'tje kijken en 's avonds pas na 17 u. Op mooie dagen hebben ze vaak pas om 19 u 30 door dat het al lang 17 u voorbij is.
    Ruzie... helaas ook hier dagelijkse kost. Als ze een relatief goede dag hadden, mogen ze als slot van de dag FC DeKampioenen kijken. Anders niet.
    Maar ook hier breekt nood wet. De man is er in de week niet. Ik ben er altijd. En als ik absoluut die kamer wil geschilderd krijgen tegen dat het chiromeisje terug thuis is, zullen ze wellicht ook overdag eens naar een filmpje mogen kijken.
    O ja, ze hebben een lijstje van want to See moeten maken en mogen alleen naar die programma's kijken. Op is op ...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik liep vorige week tegen hetzelfde probleem, juist terug van reis en hup iedereen verkluisterd aan het scherm. "Maar het is vakantie!" Hier was het chirokamp de welgekomen oplossing maar ik weet dat ik na 31 juli snel terug met hetzelfde probleem zit.
    Nu, ik was het al wat vergeten, maar vorig jaar had ik dat als volgt opgelost. Ons speelgoed zit inderdaad ook goed weggeborgen in bakken, maar eens uitgehaald is dat plots Hot Topic. De ene week kwamen de barbies buiten, dan lego, dan playmobil, ... (deze vakantie vroegen ze zelfs nog naar de aquaplay ;-) ) En tegen het einde vakantie vliegt alles weer in bakken tot volgend jaar ...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beetje hetzelfde verhaal hier, helaas. Na 3 weken vakantie samen een eerste (dag-)kampje volgende week :-) Oef! Hou vol, nog 6 weken te gaan ;-p Yes we can.. x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier geen kabel, enkel Netflix! Vrijdagavond is het hier filmavond, met alles erop en eraan! Voor de rest van de week wordt er door de jongens zelden scherm gekeken. De oudste leest heel graag en zou uren Lego spelen, de jongste tekent en knutselt de uren weg. Tv gaat hier meestal maar aan na 22u.
    Wij hadden hier vroeger geen televisie en dus konden ze er ook niet voor zitten. Ze hebben het nooit echt gehad, missen het niet en vragen er zelden om. Tv kijken is echt een beloning. Uiteraard vervelen ze zich ook wel eens en dan kijken we samen wat ze allemaal kunnen doen. Ik heb gelukkig twee spelers.We kregen in het begin van familie en vrienden een heleboel kritiek omdat we besloten om geen tv en kabel te hebben. Volgens hen gingen we hen tekort schieten, ze gingen niet mee kunnen babbelen op school, we gingen er de hele tijd moeten mee bezig zijn, maar eigenlijk ondervinden we er enkel positieve dingen van...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik keek vroeger ook zelden tv als kind en heb nooit het gevoel gehad iets te hebben gemist. Integendeel! Ik zou de tv ook wel willen buitengooien, maar mijn man is daar niet helemaal klaar voor :-)

      Verwijderen
    2. Zo ineens is idd geen goed idee, maar alle kleine beetjes helpen... Niets mis met wat tv eh.Maar teveel is teveel... Ikzelf moet vooral een beetje Instagram afkicken. Mijn smartphone plakt af en toe aan mijn hand! Lead business example

      Verwijderen
    3. Lead by example dus...en nu smartphone wegleggen :)

      Verwijderen
  6. Ik denk dat je dit niet oplost zonder ze een tijdje goed ruzie te laten maken en zich te laten vervelen. Bij ons mogen de schermpjes niet mee op vakantie. Dan is het altijd een paar dagen hommeles en daarna vinden ze elkaar weer terug. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het is een eeuwige strijd, ook hier. Ik heb geen echte regels, Jakob is 10 en kijkt graag tv maar zeurt ook niet als die uit moet. Hij kan moeilijk spelen wel, leest wel strips en hangt wat rond... Nora (14) zou de hele dag lezen maar dat vind ik ook maar niks, een beetje beweging kan geen kwaad he! Gelukkig zit ze zelden op haar smartphone. En Marta (15) is onlosmakelijk verbonden met haar smartphone. Vreselijk. Je kan zo'n 15-jarige ook moeilijk nog regels hierover opleggen, of voor-wat-hoort-wat afspraken. Ik probeer het in de gaten te houden en zeg haar geregeld dat ze dat ding moet wegleggen. Doet ze zelden zonder morren trouwens. Ze heeft het ook voor alles nodig: Snapchat, series kijken, muziek luisteren... Maar sowieso na 20:30 gaat het ding de kast in!
    Een eeuwige strijd, en ik word er even gek van als jij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De hele dag lezen! Ze mag wat van die leesmicrobe doorgeven aan mijn kinderen! :-)

      Verwijderen
  8. Mijn beste herinneringen zijn mijn broer en ik die samen uren lang Mario Bros speelden. Nu nog zijn wij een onklopbaar team. Toen hij zijn been brak kochten we een Wii. Nog niemand tegen gekomen die ons kan verslaan in Tennis. Het was dan wel schermtijd, maar we deden het samen en dat was de max. Het is misschien niet wat je wou horen, maar bij ons heeft schermpjestijd gezorgd voor zalige jeugdherinneringen.

    Toen we tieners waren gingen we trouwens naar FOM en OCC. Samen met 700 tot 1000 man in een hangar spelletjes spelen. Hahahaha. Good times.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar dat snap ik ergens nog wel. Je maakt plezier met z'n tweetjes. Mijn kinderen mogen ook sneller samen op de xbox dan apart op de iPad. Die hebben dan veel plezier samen. Maar daarna weer de schommel op ;-)

      Verwijderen
    2. Mijn oppas kindjes hebben de gewoonte om tv te kijken op hun ipad.van mij moeten die dan ook gewoon samen op de tv kijken.al is het maar omdat ze dan moeten leren om tot een akkoord te komen welk programma ze gaan zien.ieder in de zetel tv kijken op de tablet met een koptelefoon vind ik ook maar associaal. Ook al komt het uiteindelijk op hetzelfde neer

      Verwijderen
  9. Hier ook wat zoeken naar een evenwicht tussen schermpjes en spelen. De oudste twee maken vaak ruzie, maar ik probeer mij niet te moeien, duurt zelden langer dan vijf minuten voor ze het zelf oplossen. Is ook belangrijk dat ze dat zelf leren... Ik heb ze ook een lijst laten maken met alle dingen die ze in de zomer willen doen, en als ze zich vervelen, verwijs ik daar naar. Vorige week gaf ik ze een oud fototoestel met allerlei opdrachtjes met integratie van speelgoed,verkleedkedij, andere mensen, ... 10 minuten werk voor mij, maar daarna een hele namiddag niet meer gezien :-) Een vriendin liet haar drie (oudere) kinderen zelf een verhaaltje schrijven en bijpassende foto's maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Haaaa, dat geruzie is zo herkenbaar! Ik kon me ook altijd goed alleen bezighouden, mijn broer niet. Ik was dus eigenlijk best blij toen er consoles in huis kwamen, want ik had geen last meer van hem. Ik was toen ook wel al wat ouder dan jouw kinderen nu, dus ik heb ook wel een deel van mijn jeugd zonder schermpjes doorgebracht. Sinds de consoles er zijn, heb ik ook veel Nintendo en Playstation en Xbox gespeeld, zowel met mijn broer als alleen, en ik hou daar ook goeie herinneringen aan over. Goed ja, 't is een kwestie van evenwicht vinden, zeker? Ik heb mijn ganse jeugd paardgereden en was dus supervaak buiten, én ik was creatief én ik keek tv én ik speelde op de Nintendo én ik las veel boeken ... Het hoeft niet of-of te zijn, wil ik maar zeggen. Nu doe ik wel ZO veel aan mijn scherm (werken + Netflix + bloggen + social media + ...) dat ik wellicht een erg slecht voorbeeld zou zijn voor kinderen, haha :p

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wij hebben enkel Netflix, geen kabelTV, en eerlijk: ik ben daar heel blij mee. Ons zoontje mag enkel op woensdag en in het weekend naar filmpjes kijken, en dat gaat prima. Wat ik wel merk, is dat het een kwestie van gewoonte is: als hij 's morgens kijkt en hij mag 's middags niet meer kijken, volgt er sowieso gemor. Of als hij de ene dag heeft gekeken, vraagt hij er de volgende dag gegarandeerd weer naar. Maar we zijn er echt wel consequent in, ik wil niet dat hij de hele dag naar een scherm kijkt. Het is zo belangrijk dat ze hun fantasie ontwikkelen... En ik vind trouwens niks zo leuk dan bezig te zijn in huis en ondertussen te luisteren naar de verhalen die hij verzint met z'n playmobil of knuffels :)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mijn zoon van 3,5 is ook zo'n tv-verslaafde en wij lijken ook niet uit een vicieuze cirkel te geraken. Op vakantie was er een trampoline in de tuin van ons huis en een speelhuisje, waardoor hij bijna altijd buiten aan het spelen is en nauwelijks vroeg om tv te kijken. Eenmaal thuis verviel hij terug in zijn normale patroon en is hij op een dagje thuis nauwelijks van het scherm af te slaan. Als ik het verbied, komt hij inderdaad ook rond mij hangen, wat je na een tijdje ook niet meer kunt hebben (zelfs al heb je geen werk te doen). We proberen het echt te beperken, maar dat is heel moeilijk. Hij is ook nog te jong om 'schermtijd te verdienen' zoals ik hier lees in de reacties. Ik denk zelfs dat ik dat zelf niet zou kunnen volhouden om dat systeem draaiende te houden. Hij kan ook echt mooi zitten spelen met zijn speelgoed, dus er is nog hoop. Maar vaak moeten we gewoon met hem naar buiten als we een hele dag thuis zijn. Onze tuin is erg klein en dus niet geschikt voor avonturen zoals ik die vroeger met mijn broer thuis beleefde. Lastige kwestie vind ik...

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Als je ze een schermtijd wilt laten verdienen is Circle with Disney misschien een mooie tool voor je. Per kind kan je dan letterlijk extra tijd geven. Dat kan je zelfs op applicatie niveau dus bijvoorbeeld een half uurtje extra facebook na het opruimen van hun kamer. Maar je kan er ook voor iedereen afzonderlijk bedtijden en gebruikstijden instellen. Of zorgen dat er per persoon een leeftijdsfilter aanstaat die bij elke kind afzonderlijk past. Kijk eens op meetcircle.nl Ben benieuwd wat je er van denkt

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Je moet ze ook wat tijd geven.ze gaan zich heel erg hard vervelen eerst,maar dat is ok.wel lastig als ze dan jengelen als je moet werken natuurlijk. Maar als je die schermpjes afpakt gaan ze na heel lange tijd zelf iets anders zoeken.Maar ze zijn dat meestal niet gewend om te doen. Dus eerst gaan ze hangen en zagen 'ik weet niet wat doen' maar dat gaat over.Dat is zoals mensen die kei hard werken en dan plots werkloos zijn en geen hobby blijken te hebben en dus niet weten wat ze leuk vinden om in hun vrije tijd te doen.heel veel geduld dus. En eum mss eens een vriend voor je zoon uitnodigingen? En de dochter gewoon lekker alleen haar eigen ding laten doen.Een zak met doeken en wasspelden voor een kamp,doet ook wonderen

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik denk dat wij een beetje in hetzelfde schuitje zitten.
    Hier mogen ze pas na 12u op de bakjes (tv, iPad, computer) maar dan zijn er nog vele uren in een dag.
    Frustratie alom.

    BeantwoordenVerwijderen

Penny for your thoughts!