zondag 19 april 2015

Pizzadeeg ... en pesto!

Mijn vader is de man van de opbouwende kritiek wanneer het op eten aankomt. Maar toen ik hem vorige week een zelfgemaakte pizza voorschotelde, bleef het verdacht stil. Hij vroeg me een paar dagen later naar het recept van mijn pizzadeeg, want dat vond hij blijkbaar wel heel lekker. Missie geslaagd dus!

In plaats van het recept voor hem op een briefje te kribbelen, deel ik het meteen hier. Hebben jullie er misschien ook nog wat aan. Here goes!

Ingrediënten voor 4-6 personen
15 g verse gist
250 ml lauw water
een snufje suiker
1 el olijfolie
400 g tipo 00-meel (maar je kunt desnoods ook wit broodmeel gebruiken)
1/2 el zout

Bereiding
Verkruimel de gist in een maatbeker, voeg het lauwe water, de suiker en de olijfolie toe. Roer om de gist op te lossen en laat 10 minuten staan, tot er schuim op het mengsel staat.

Vermeng het meel en het zout in een mengkom en kneed er beetje bij beetje het gistmengsel onder. Ik gebruik hiervoor mijn KitchenAid, maar met een beetje spierkracht zal het ook wel lukken. Kneed tot je een mooie bal hebt. Normaal moet dat met deze hoeveelheden perfect lukken. Is je deeg toch nog te nat, doe er dan nog een beetje meel bij (of vice versa). Dek de mengkom af met huishoudfolie en laat minstens 1 uur op een warme, tochtvrije plaats (naast een radiator, in de zon, ...) staan. Deze stap is waarschijnlijk de belangrijkste. De bal zou in volume moeten verdubbelen.

En nu mag je het deeg gaan uitrollen. Bestrooi je werkvlak met wat meel en gebruik voor het rollen een deegroller of fles. Bij mij wordt dat allesbehalve een mooie cirkel. Ik rol het deeg eigenlijk uit tot mijn hele bakplaat is gevuld. Dat levert dan zo'n onregelmatig gevormde maar o zo indrukwekkende en ambachtelijk uitziende pizza op.


En dan beleggen maar! Ik begin met een laagje tomatensaus. Elvea verkoopt van die kleine doosjes speciaal voor pizza. Daarop strooi ik geraspte mozzarella. Dat is de basis. Afhankelijk van het seizoen gebruik ik vervolgens wilde paddenstoelen of zomerse groenten zoals (vooraf gegrilde) aubergines of paprika's, maar ook altijd dikke plakken buffelmozzarella. De kinderen eten hun pizza graag met ham en ananas.

Ondertussen heb je de oven op de allerhoogste stand voorverwarmd. Die van mij gaat tot 260 °C. Eenmaal hij is opgewarmd, schuif je er de pizza heel kort in. In mijn geval is dat precies 6 minuten. Maar dit zal afhangen van oven tot oven.

Maar dan komt het. Ik ben een fanatieke pestofan. En dan bedoel ik niet "pesto" uit een potje, want dat spul verkopen zou strafbaar moeten zijn. Het heeft niets, maar dan ook niets met echte pesto te maken. Ik dacht vroeger dat pesto vies was, omdat ik alleen de potjesversie kende, tot ik eens zelfgemaakte pesto proefde. Man, een wereld dat er voor mij openging! Ik ben nu zo'n grote fan dat ik eens naar mijn bakker trok met een proefpotje zelfgemaakte pesto nadat ik had ontdekt dat ze het spul uit de potjes op hun belegde broodjes smeerden. Wanneer ik op pensioen ga, word ik pesto-missionaris en trek ik met dat potje de wereld rond. Want er vallen nog veel zieltjes te bekeren, hoor!

Foto: italianaddiction.com

Ik gebruik pesto sinds die openbaring op risotto, op vis, op pasta, ... en al zeker op pizza (maar wel nadien, het gaat niet mee de oven in). Dat moet je echt eens proberen. Het is heerlijk! Het verbaast me altijd dat zo weinig pizzeria's dat doen. En bovendien is pesto in 1-2-3 gemaakt! Het gaat zo:

Ingrediënten
Vers basilicum (dat staat hier standaard in mijn keuken)
Verse Parmezaanse kaas (geen zakje zagemeel!!)
Goede olijfolie
Pijnboompitten
Peper & zout

Bereiding
Heel simpel. Doe een handvol basilicumblaadjes in een maatbeker, voeg een handjevol geraspte Parmezaanse kaas toe, giet er flink wat olijfolie bij en mix alles. Ik weeg mijn ingrediënten niet af en doe dit puur op gevoel. Dus varieer die hoeveelheden naar smaak. Voeg olijfolie toe tot je een beweeglijke saus hebt. Kruid met peper en zout. Je kunt er eventueel wat knoflook bij doen, maar ik vind rauwe knoflook te pikant, dus ik doe dat niet. Volgens het traditionele recept moet je de pijnboompitten ook onder de bereiding mixen, maar ik rooster ze liever kort in een hete pan (zonder vetstof) om ze daarna over mijn pestogerecht te strooien. Mijn kinderen zijn dol op die 'nootjes' en er wordt tijdens de maaltijd flink jacht op gemaakt.

Probeer het dus zeker eens zelf, zo'n pizza. Je zal ervan versteld staan hoe gemakkelijk het eigenlijk is! Ken jij nog originele ingrediënten om op een pizza te doen? Ik hoor het graag!

Follow my blog with Bloglovin

14 opmerkingen:

  1. Pesto maken wij ook zelf. Inderdaad vééél lekkerder dan uit een potje!
    Zus 1

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ohja, en heb je al eens peterseliepesto gemaakt? Of korianderpesto? Dat gaat dus allemaal he! Geweldig spul! Ik ga mee op kruistocht met jou binnen 30 jaar!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Peterselie wel, maar koriander, dat smaakt naar Dreft voor mij :-)

      Verwijderen
    2. Haha, dat vond ik vroeger ook! Ik zal dat eens maken voor jou, hold your horses!

      Verwijderen
    3. Kzweertmotje, ik ga over mijn nek van koriander. Ik sta wijd en zijd bekend om mijn korianderfobie. Dikke pluim als je mij daarvan af kunt helpen, maar je mag proberen!

      Verwijderen
  3. O, heerlijk! ('t water loopt mij al in de mond ;) , ga het deze week eens proberen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Aha, moet lukken! Pizza staat vanavond op ons menu toevallig :-)
    Maar zeg nu eens, waar vind je tipo 00-meel? Ik koop gewoon de bio tarwebloem.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In de Bio Planet heb ik die gevonden. Een lichtgeel zakje. Allen daarheen! :-)

      Verwijderen
  5. Dat ziet er nu toch zo lekker uit!!! Kan ik er meteen één bestellen bij jou?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is nog een idee. Misschien moet ik er een give-away van maken! :-)

      Verwijderen
  6. Leuk dat je dit deelt! Probeer ik zeker uit!

    BeantwoordenVerwijderen

Penny for your thoughts!